Astaputz arrunt

Wikipedia, Entziklopedia askea
Astaputz arrunta
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaBoletales
FamiliaSclerodermataceae
GeneroaScleroderma
Espeziea Scleroderma citrinum
Pers., 1801
Mikologia
 
gleba formako himenioa
 
txapelik ez
 
espora purpura-beltzak dauzka
 
mikorrizak eratzen ditu
 
pozoitsua da

Oharra: ez fidatu soilik orri honetan ematen diren datuez perretxiko bat identifikatzeko orduan. Inolako zalantzarik izanez gero, kontsultatu aditu batekin.

Astaputz izarra edo Astaputz arrunta (Scleroderma citrinum, sinonimoa: Scleroderma aurantium) Sclerodermataceae familiako onddo espezie bat da.[1] Ez da gomendatzen kontsumitzea, digestio arazoak sor ditzake. Jatetxeetan iruzurrak egin dira, izan ere, peridioa edo estalkia kentzean, boilurren antza du.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Karpoforoa: 4 eta 8 cm arteko diametrokoa. Hori-oliba kolorekoa edo okre-hori zikin kolorekoa. Kanpoko geruza lodia eta zurbila da, ezkata zabal eta zapalez estalita dago, ia globo-forma du, zapal samarra, garaia baino zabalagoa da.

Gleba: Hasieran zuri-arrosa kolorekoa, gero gris-arbel kolorekoa, azkenean beltz-grisaxka eta esporak heltzen direnean hauts bihurtzen da. Usain handia du eta zertxobait baratxuria gogorarazten du.

Hanka: Ia ez du hankarik, mizelio sare batek osatua.[2]

Etimologia: Scleroderma hitza grezierazko "sclera" hitzetik dator, gogorra esan nahi du eta "derma" hitzetik, azala esan nahi du. Citrinum epitetoa latinetik dator, bere kolore hori-limoi koloreagatik.

Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Sukaldaritzarako baliorik gabea, batzuetan apur bat toxikoa da, asko kontsumitzen bada. Boilur beltzeko kontserbak faltsutzeko balio izan du perretxiko honek.[3]

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Beste Scleroderma batzuekin, hala nola Scleroderma verrucosum (jangarria ez dena) eta Scleroderma cepa delakoarekin, honek kolore [4]arrexka du.

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udan eta udazkenean, oso ohikoa koniferoen eta hostozabalen basoetako lurzoruan. Leku hareatsu eta lehorretan.[5]

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ipar Amerika, Europa, Afrikako iparraldea, Asiako iparraldea.

Galeria[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Kutxa Fundazioa Sozial eta Kulturala. (1992). Euskal Herriko perretxikoak. Litografía Danona s. coop.ltda., 16 or. ISBN 84-7173-211-4..
  3. (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 706 or. ISBN 84-404-0530-8..
  4. (Gaztelaniaz) Palacios Quintano Daniel. (2014). Disfrutando con las setas. Leitzaran, Grafikak S.L. Andoain, Gipuzkoa., 520 or. ISBN 978-84-617-0196-4..
  5. (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 302 or. ISBN 84-282-0865-4..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]