Marasmius cohaerens

Wikipedia, Entziklopedia askea
Marasmius cohaerens
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaAgaricales
FamiliaMarasmiaceae
GeneroaMarasmius
Espeziea Marasmius cohaerens
Banaketa mapa

Marasmius cohaerens Marasmiaceae familiako onddo espezie bat da.[1]

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kapela: 2 - 4 (4,5) cm-ko diametrokoa, hemisferiko-kanpai itxurakoa, gero ganbil-kanpai itxurakoa, azkenik lau-ganbila eta titi zabal batekin. Ertz mehea, laua, ildaskatua eta kapela baino zertxobait zurbilagoa, azal glabroa, matea, erradialki kizkurra, azkenik belusduna; arre-grisaxka koloretik beix-okrera, ilunagoa erdian eta ertzerantz argitzen.

Orriak: Zabal samar, sinuadotatik sublibreetara eta tartekatutako orritxoekin; zurixka-krema kolorekoetatik krema-horixketara eta ertz flokonoso ilunagoekin.

Hanka: 6 - 10 x 0,2 - 0,4 (0,6) cm-koa, luzea, zurruna, gogorra, zilindrikoa, zuzena edo bihurria, leuna, distiratsua, baina oinarria belusduna du, mizelio hori zurbilak eraginda; goialdean beix zurbil kolorea du, eta pixkanaka oinarrirantz iluntzen joaten da, arrexka-gorrixkaraino.

Haragia: Mehea, elastikoa, kolore zurixkakoa kapelan eta gogorra eta iluna oinean; usaingabea eta zapore gozokoa, baina gero desatsegina.[2]

Etimologia: Marasmius hitza grekotik dator, "marasmius" hitzetik, eta lehortzea esan nahi du.

Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Sukaldaritzarako interesik gabea.[3]

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Marasmius torquescens delakoarekin nahas daiteke, honek oin argiagoa du, matea, pruinaduna eta inoiz ez distiratsua.

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bakarrik edo soropildu samar hazten da koniferoen edo hostozabalen basoetan.

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Europa, Asiako ekialdea, Ipar Amerika

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Palacios Quintano Daniel. (2014). Disfrutando con las setas. Leitzaran, Grafikak S.L. Andoain, Gipuzkoa, 264 or. ISBN 978-84-617-0196-4..
  3. (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 174 or. ISBN 84-282-0253-6 (T.I). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]