Helvella solitaria
| Helvella solitaria | |
|---|---|
 | |
| Sailkapen zientifikoa | |
| Erreinua | Fungi |
| Klasea | Pezizomycetes |
| Ordena | Pezizales |
| Familia | Helvellaceae |
| Generoa | Helvella |
| Espeziea | Helvella solitaria P.Karst., 1871 |
Helvella solitaria edo Helvella queletii Helvellaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Jangarritasuna ezezaguna. Haragi gutxi, espezie urria eta sukaldaritzan balio gutxi duelako, ez da gomendatzen jatea.
Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kapela: 3 eta 6 cm artekoa, alboetatik estutua, kopa itxura, hasieran ertza biribildua, ondoren, zabaldu egiten da eta ertzetik urratu. Himenioa leuna du, zahartzean uhindua, kolore arre argitik gris-arre ilunera doana. Kanpoko aldea zurixka edo gris-morea da, iletsua eta ertzerantz oso feltroduna.
Hanka: Nahiko luzea, zilindriko samarra, lodixeagoa oinarrirantz, kapelan pixka bat luzatzen diren saihets batzuekin luzetara zeharkatua. Gris kolorekoa edo okre-zurixka, iletsua goialderantz, barnehutsa edo leizetsua.[2]
Etimologia: Helvella hitza latinetik dator, eta lekale, barazkiak, esan nahi du, oro har, belar usaintsua. Queletii epitetoa pertsonaren izenetik dator.
Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Ezezaguna.[3]
Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Cyathipodia villosa delakoarekin, honek ez du normalean oina luzetara ildaskatua.[4]
Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Espezie urria, udan agertzen da basoetan, bakarrik edo elkartuta, sasi azpian, lur buztintsu eta kare lurretan.[5]
Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Europa, Kanada, Ameriketako Estatu Batuak, Errusia, Turkia, Himalaiako eremua.[6]
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero,, 729 or. ISBN 84-404-0530-8..
- ↑ (Gaztelaniaz) Palacios Quintano Daniel. (2014). Disfrutando con las setas. Leitzaran, Grafikak S.L. Andoain, Gipuzkoa, 536 or. ISBN 978-84-617-0196-4..
- ↑ (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 541 or. ISBN 84-282-0541-X (T. 3). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
- ↑ (Gaztelaniaz) Palazon Lozano Fernando. (2006). Setas para todos. JoseLuis Añanos Echo Editorial Pirineo, 54 or. ISBN 84-87997-86-4..
- ↑ Helvella solitaria: GBIF—the Global Biodiversity Information Facility.
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Datuak: Q3129987
Multimedia: Helvella solitaria / Q3129987