Larre-orribeltz
Larre-orribeltza | ||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Sailkapen zientifikoa | ||||||||||||||||||||||||||||
Erreinua | Fungi | |||||||||||||||||||||||||||
Klasea | Agaricomycetes | |||||||||||||||||||||||||||
Ordena | Agaricales | |||||||||||||||||||||||||||
Familia | Bolbitiaceae | |||||||||||||||||||||||||||
Generoa | Panaeolina | |||||||||||||||||||||||||||
Espeziea | Panaeolina foenisecii Maire, 1933 | |||||||||||||||||||||||||||
Mikologia | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Larre-orribeltza (Panaeolina foenisecii) Bolbitiaceae familiako onddo espezie bat da.[1]
Sinonimoa: Panaeolus foenisecii
Ez da jangarria. Sindrome haluzinogenoa, ondorio psikotropikoak eragiten ditu. Espezie hau ez da nabarmentzen tamaina txikia duelako.
Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kapela: 2 eta 4 cm bitarteko diametrokoa, hemisferikoa, gero zabaldu egiten da eta laua, arre-gorrixka iluna eta gero arrosa kolorekoa.
Orriak: Arrexka koloretik pixka bat gaztaina-purpura ilun kolorera doazenak,
Hanka: Bataz beste 5 cm luze eta 0,3 cm lodi, arre-gorrixka edo ardo kolorekoa oinarrian.
Haragia: Kolore berekoa, leuna eta usain atseginekoa. Espora-jalkina beltza edo morexka.[2]
Etimologia: Panaeolina terminoak, Panaeolus txiki baten antzekoa dela esan nahi du. Foenisecii epitetoa latinetik dator eta belar iharraren ekoizpenari dagokio.
Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Ez da jangarria.
Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Panaeolus olivaceus psikodelikoarekin. Honek espora beltzak ditu.
Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Udan eta udazkenean. Ebakitako belardietan eta larreetan, hareazko dunetan eta basoetako bide belartsuetan agertzen da.
Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Ipar Amerika, Kolonbia, Txile, Argentina, Brasil, Hegoafrika, Australia, Zeelanda Berria, Europa, Errusia.
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 264 or. ISBN 84-282-0865-4..