Atzapar hori

Wikipedia, Entziklopedia askea
Atzapar hori
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaGomphales
FamiliaGomphaceae
GeneroaRamaria
Espeziea Ramaria flava
Quél., 1888
Mikologia
 
jangarria da

Oharra: ez fidatu soilik orri honetan ematen diren datuez perretxiko bat identifikatzeko orduan. Inolako zalantzarik izanez gero, kontsultatu aditu batekin.

Atzapar horia (Ramaria flava edo Clavaria flava) Gomphaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Jan daiteke, nahiz eta pertsona batzuei beherakoa eragiten dien.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Karpoforoa: 8 eta 10 cm bitarteko altuerakoa. Oinarri zabal eta motz zuriz osatua dago, zenbait aldiz adarkatzen da, eta, azkenean, adar zilindriko batzuk geratzen dira, irregularki dikotomikoak hauskorrak, hori-sufre zurbil kolorekoak eta kolore bereko gorputz-adarrekin, koskadunak.

Haragia: Zuria, marmol itxurakoa, samurra, zapore gozoa du eta usain atsegina eta leuna.[2]

Etimologia: Ramaria terminoa latinetik dator, "ramus" hitzetik, adar, esan nahi du. Flava epitetoa ere latinetik dator, hori, esan nahi duen "flavus" hitzetik. Bere koloreagatik.

Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Jan daiteke, baina ale zaharrak bota egin behar dira.[3]

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ramaria sanguinea delakoarekin, honen haragiak tonu gorrixkak hartzen ditu. Ramaria aurea espeziearekin ere bai, honek hori-hurre kolorea du, argitxoagoa edo iluntxoagoa. Ramaria flavescens perretxikoarekin, honen adarkadura hori-arrosa kolorekoa da. Espezie hauek jangarriak dira, baina Ramaria formosa toxikoarekin nahasteko arriskua ere badago.[4]

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udatik udazkenera, lurrean hazten da, koniferoen eta hostozabalen basoetan. [5]

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanada, Ameriketako Estatu Batuak, Mexiko, Europa, Errusia, Japonia, Australia, Himalaiako eremua, Txile, Argentina.[6]

Galeria[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 571 or. ISBN 84-404-0530-8..
  3. (Gaztelaniaz) Palacios Quintano Daniel. (2014). Disfrutando con las setas. Leitzaran, Grafikak S.L. Andoain, Gipuzkoa, 446 or. ISBN 978-84-617-0196-4..
  4. (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 611 or. ISBN 84-282-0540-X (T. 2). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
  5. (Gaztelaniaz) Palazon Lozano Fernando. (2006). Setas para todos. Jose Luis Añanos Echo Editorial Pirineo, 153 or. ISBN 84-87997-86-4..
  6. Ramaria flava: GBIF—the Global Biodiversity Information Facility.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]