Zizahori faltsu
| Zizahori faltsu | ||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||||||||||||||||
| Sailkapen zientifikoa | ||||||||||||||||||||||||||||
| Erreinua | Fungi | |||||||||||||||||||||||||||
| Klasea | Agaricomycetes | |||||||||||||||||||||||||||
| Ordena | Boletales | |||||||||||||||||||||||||||
| Familia | Hygrophoropsidaceae | |||||||||||||||||||||||||||
| Generoa | Hygrophoropsis | |||||||||||||||||||||||||||
| Espeziea | Hygrophoropsis aurantiaca Maire, 1921 | |||||||||||||||||||||||||||
| Mikologia | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
Zizahori faltsua (Hygrophoropsis aurantiaca) Hygrophoropsidaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Jateko ona bada ere, Cantharellus cibarius baino askoz kaskarragoa da sukaldaritzarako. Prestaketa berak onartzen ditu. Lehortzean belztu egiten da.
Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kapela: 3 eta 8 cm bitarteko diametrokoa. Lehenbizi ganbila, gero kopa moduan hondoratua. Ez oso mamitsua, mehea, ertz finekoa, biribildua, flokonosoa. Kolorea horixka, hori-laranja edo laranja-lehoi kolorekoa.
Orriak: Dekurrenteak, meheak, estu, urkilatuak, laranja kolore eder batekoak, kapelarena baino biziagoa. Pallida aldaeran, orriek krema tonu zuria dute.
Orri Dekurrenteak: Hanka ukitzeaz gain, beherantz jarraitzen duten orriak.
Hanka: Liraina, elastikoa, betea, hori-laranja kolore zurbilekoa, batzuetan beltzaxka. Nigripes aldaeran, oinaren oinarriak beltz-kearen kolorea du.
Haragia: Biguna, horixka.[2]
Etimologia: Hygrophoropsis terminoa grezierako hygrophorus-etik dator, "opsis" hitzak antzekoa esan nahi baitu, eta "hygrophorus" hitzak hezea esan nahi du. Aurantiaca epitetoa latinetik dator, laranja kolorea esan nahi duen "aurantiacus" hitzetik. Bere koloreagatik.
Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Ez da oso preziatua, baina jateko modukoa da.[3]
Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Omphalotus olearius espeziearekin, hau toxikoa da eta multzoka hazten da, sortak eratuz, hainbat hostozabalen enborren oinarrian edo sustraietan.[4]
Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Udan eta udazkenean. Nahiko arrunta da koniferoen basoetan.[5]
Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Ipar Amerika, Europa, Erdialdeko eta Hegoaldeko Amerika, Asiako iparraldea, Australia, Zeelanda berria.
Erreferentzia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 91 or. ISBN 84-404-0530-8..
- ↑ (Gaztelaniaz) Palacios Quintano Daniel. (2014). Disfrutando con las setas. Leitzaran, Grafikak S.L. Andoain, Gipuzkoa, 180 or. ISBN 978-84-617-0196-4..
- ↑ (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 323 or. ISBN 84-282-0253-6 (T.I). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
- ↑ (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 50 or. ISBN 84-282-0865-4..
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
| Autoritate kontrola |
|
|---|
Datuak: Q1265541
Multimedia: Hygrophoropsis aurantiaca / Q1265541
Espezieak: Hygrophoropsis aurantiaca