Hygrocybe citrina

Wikipedia, Entziklopedia askea
Hygrocybe citrina
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaAgaricales
FamiliaHygrophoraceae
GeneroaHygrocybe
Espeziea Hygrocybe citrina

Hygrocybe citrina Hygrophoraceae familiako onddo espezie bat da.[1] Nahiz eta jateko modukoa izan haragi urria du eta horregatik ez da kontsumitzen.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kapela: 1 eta 2 cm arteko diametrokoa, hasieran hemisferikoa edo kanpai itxurakoa, gero ganbila, ondoren ganbil-laua eta batzuetan erdia hondoratuta. Ertza zorrotza, okertutik laura, uhindu-krenulatua, eta gardentasunagatik ildaskatua ia kapelaren ¾ ak arte. Azal distiratsua, likatsua eta hori-limoi kolorekoa eguraldi hezearekin, matea eta hori-laranja kolorekoa lehorrarekin.

Orriak: Zabal, argizari-itxurakoak, lodiak, adnata-subdekurrenteak, eta tartean orritxoekin, hori zurbil kolorekoak edo kapelaren kolorekoak,

Hanka: 2 - 4 x 0,2 - 0,4 cm-koa, zilindrikoa, liraina edo apur bat uhindua, barnehutsa, leuna eta apur bat likatsua eguraldi buztiarekin, eta kapelaren kolorekoa.

Haragia: Mehea, hauskorra, urtsua eta kapelaren kolorekoa; zapore gozo-sosoa eta usain hautemanezinekoa.[2]

Etimologia: Hygrocybe terminoa grekotik dator eta kapela hezearekin esan nahi du. Citrina epitetoa berriz latinetik dator, limoiaren kolorea esan nahi duen "citrinus" hitzetik.

Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Sukaldaritzarako baliorik gabea.

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hygrocybe vitelilla oso antzeko espeziea da, baina bere orri dekurrenteengatik bereizten dugu. Hygrocybe glutinipes lirdingatsua da, aingira bat balitz bezala behatzetatik ihes egiten du.

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udan eta udazkenean, bakarrik edo talde txikitan. Ongarri kimikoekin tratatu gabeko belardi eta larre hezeetan hazten da.[3]

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Europa, Japonia eta Aintzira Handiak. .

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Palacios Quintano Daniel. (2014). Disfrutando con las setas. Leitzaran, Grafikak S.L. Andoain, Gipuzkoa, 200 or. ISBN 978-84-617-0196-4..
  3. (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 108 or. ISBN 84-282-0865-4..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]