Mukiziza gorri
| Mukiziza gorria | |
|---|---|
 | |
| Sailkapen zientifikoa | |
| Erreinua | Fungi |
| Klasea | Agaricomycetes |
| Ordena | Auriculariales |
| Generoa | Tremiscus |
| Espeziea | Tremiscus helvelloides Donk, 1958 |
Mukiziza gorria (Tremiscus helvelloides edo Guepinia helvelloides) Auriculariales familiako onddo bat da.[1]
Gordinik bota ohi zaie entsaladei.
Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kapela: 5 eta 12 cm bitarteko altuerakoa eta 5 eta 8 cm-ko zabalerakoa da errezeptakulua, belarriaren edo inbutuaren itxuran, alboan arrailduta. Ertza lobulatua eta izurtua. Gainazal leuna, pruinaduna, gorri-laranjatua edo arrosa-zurixka oinaren oinarrirantz.
Himenioa: Kapelaren azpialdea estaltzen du, arrosa kolorekoa edo gorria da, esporak heltzen direnean pruina zuriz hautseztatzen da.
Hanka: Kapelaren luzapena da eta oinarrirantz mehetuz joaten da. Arrosa-zurixka kolorekoa da.
Haragia: Nahiko lodia, zeharrargitsua, gelatinakara, kapelaren kolorekoa, baina zertxobait zurbilagoa. Usain eta zapore atseginekoak.[2]
Etimologia: Helvelloides terminoa onddoak Helvellaceae familiako genero batzuekin duen antzekotasunagatik datorkio.
Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Erdipurdiko jangarria. Gordinik jan daiteke entsaladan.[3]
Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kolore bizi ikusgarriak (gorri-laranjatua) eta duen formagatik, ez da erraza beste espezie batekin nahaste.[4]
Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Udazkenean pinuen basoetan.[5]
Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Ipar Amerika, Erdialdeko Amerika, Karibea, Europa, Kolonbia, Brasil, Venezuela, Errusia, Himalaiako mendikatearen eremua eta Japonia.
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 668 or. ISBN 84-404-0530-8..
- ↑ (Gaztelaniaz) Palacios Quintano Daniel. (2014). Disfrutando con las setas. Leitzaran, Grafikak S.L. Andoain, Gipuzkoa, 502 or. ISBN 978-84-617-0196-4..
- ↑ (Gaztelaniaz) Palazon Lozano Fernando. (2006). Setas para todos. Jose Luis Añanos Echo Editorial Pirineo, 97 or. ISBN 84-87997-86-4..
- ↑ (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 324 or. ISBN 84-282-0865-4..
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Datuak: Q1473292
Multimedia: Guepinia helvelloides / Q1473292