Gibelokre hankazuri

Wikipedia, Entziklopedia askea
Gibelokre hankazuria
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaRussulales
FamiliaRussulaceae
GeneroaRussula
Espeziea Russula ochroleuca
Fr., 1838
Mikologia
 
orriak himenioan
 
txapel ganbila
 
gero laua
 
himenioa askea da
 
hanka biluzik dago
 
espora zuriak dauzka
 
mikorrizak eratzen ditu
 
jangarria da

Oharra: ez fidatu soilik orri honetan ematen diren datuez perretxiko bat identifikatzeko orduan. Inolako zalantzarik izanez gero, kontsultatu aditu batekin.

Gibelokre hankazuria (Russula ochroleuca) Russulaceae familiako onddoa da.[1] Russula trinko samarra da, kapelaren ertza leuna eta haragia zapore garratz samarrarekin. Bere kolorea, inoiz tonalitate berdexkak izan ditzake. Ez du kalterik egiten baina ez da jangarria.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kapela: 5 eta 10 cm arteko diametrokoa, ganbila, gero laua, ez oso hondoratua eta ertza nahiko lodia, makurtua, uhindua eta pixka bat ildaskatua. Hori-okre kolorekoa da, baina hori-okre oliba samarra ere izan daiteke. Azala erdiraino bereiz daitekeena.

Orriak: Itsatsiak, meheak, estu samar, krema-zuri kolorekoak, orban marroi-gorrixkak dituzte askotan.

Hanka: Zuria, baina arrez edo arrosaz zikinduta egoten da oinarrian eta kolore grisaxka hartzen du, batzuetan orban gorrixkekin.

Haragia: Zuria, tindu grisaxka hartzen du. Ia usaingabea da, zapore gozo samarrekoa eta gero garratz samarra. Sulfato ferrosoarekin erreakzio laranja zurbila.[2]

Etimologia: Latinetik dator Russula hitza, russus-etik, gorriaren txikigarritik: apur bat gorrixka, kolore gorria daukatelako russula generoko espezie askok. Ochroleuca epitetoa grekotik dator, "ochros" hitzetik, hau da, horixka, okrea eta zuria esan nahi duen "leukos" hitzetik. Bere okre zurbil koloreagatik.

Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ez da jangarria.[3]

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Russula pectinata delakoarekin nahas daiteke, baita oinaren oinarria gorrixka duen Russula insignis espeziarekin eta Russula sororia perretxikoarekin ere.[4]

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udan eta udazkenean agertzen da, hostozabalen eta koniferoen basoetan.[5]

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Europa, Ipar Amerika.

Galeria[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Lotina, Roberto. (1985). Mil setas ibericas. Diputacion foral de vizcaya, 116 or. ISBN 84-505-1806-7..
  3. (Gaztelaniaz) Palacios Quintano Daniel. (2014). Disfrutando con las setas. Leitzaran, Grafikak S.L. Andoain, Gipuzkoa, 386 or. ISBN 978-84-617-0196-4..
  4. (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 419 or. ISBN 84-282-0540-X (T. 2) ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
  5. (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 78 or. ISBN 84-282-0865-4..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]