Ardagai ezkatatsu-txiki

Wikipedia, Entziklopedia askea
Ardagai ezkatatsu-txikia
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaPolyporales
FamiliaPolyporaceae
GeneroaPolyporus
Espeziea Polyporus tuberaster
Fr., 1821
Mikologia
 
jangarria da

Oharra: ez fidatu soilik orri honetan ematen diren datuez perretxiko bat identifikatzeko orduan. Inolako zalantzarik izanez gero, kontsultatu aditu batekin.

Ardagai ezkatatsu-txikia (Polyporus tuberaster) Polyporaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Ez da kaltegarria, baina haragia oso zaila da, gaztetan ere bai. Batzuek lehortu eta birrindu egiten dute, hornigai gisa erabiltzeko.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kapela: 3 eta 8 cm bitarteko diametrokoa, zurixka-horixka edo krema-okre kolorekoa, ezkatatsua, mamitsua, zabaldua edo zertxobait hondoratua.

Tutuak: Laburrak, 1 eta 2 cm bitartekoak, dekurrenteak, zurixkak. Poro poligonalak, luzeak, zuri-krema zurbil kolorekoak.

Tutu dekurrenteak: Hanka ukitzeaz gain, beherantz jarraitzen duten tutuak.

Ardagai ezkatatsu txikia goitik

Hanka: Zurixka, 2 eta 4 cm bitarteko luzera eta 4 eta 8 mm bitarteko lodiera du, meheagoa eta okre kolorekoa oinarrirantz, pixka bat hirtsutua eta ezkatatsua, inkurbatua, eszentrikoa, batzuetan alboan. Noizean behin esklerozio handi samarra izan dezake.

Haragia: Gaztetan samurra eta hauskorra, ondoren larrukara eta zaila, lodia, zuria; usain ahula du eta zaporea garratz samarra.[2]

Ardagai ezkatatsu txikia azpitik

Etimologia: Polyporus terminoa grekotik dator, ugari, asko, esan nahi duen "poly" hitzetik eta poro, urrats, esan nahi duen "póros" hitzetik. Poro ugarirekin.

Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Sukaldaritzarako baliorik gabea, haragi zaila duelako.[3]

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Polyporus tunetanus delakoaren itxura osoa du, baina hau habitatagatik bereizten da, erretako gurbitzen sustraietan hazten baita. Polyporus squamosus espeziearen antza ere badu, baina hau askoz handiagoa da.

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udan eta udazkenean, hostogalkorren adar hiletan, batez ere haritzetan eta pagoetan.[4]

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ipar Amerika, Europa, Errusia, Japonia, Australia.

Galeria[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 627 or. ISBN 84-404-0530-8..
  3. (Gaztelaniaz) Palacios Quintano Daniel. (2014). Disfrutando con las setas. Leitzaran, Grafikak S.L. Andoain, Gipuzkoa, 484 or. ISBN 978-84-617-0196-4..
  4. (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 314 or. ISBN 84-282-0865-4..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]