Marasmio hankagorri

Wikipedia, Entziklopedia askea
Marasmio hankagorria
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaAgaricales
FamiliaOmphalotaceae
GeneroaGymnopus
Espeziea Gymnopus erythropus

Marasmio hankagorria (Gymnopus erythropus) Omphalotaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Gaztetan jan daiteke, baina kalitate kaskarrekoa da. Kapelaren eta oinaren arteko kolore kontrastea ezaugarri duen espeziea.

Sinonimoak: Collybia kuehneriana, Collybia erythropus.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kapela: 5 cm arteko diametrokoa, ganbila, gero zabaldua eta pixka at hondoratua, ertza gardentasunagatik ildaskatua, makurra, azal higrofanoa, leuna, arre-gorrixka, okre-haragi kolorekoa lehortzean.

Orriak: Ez oso estu, desberdinak, itsatsiak edo eskotatuak, zuritik kremara doazenak, ertza osorik, espora-jalkina zuri-krema.

Orri eskotatuak: Oinera iritsi baino lehentxeago eskote txiki bat duten orriak.

Hanka: 7 x 0,5 cm-ko luzerakoa, zilindrikoa edo, batzuetan, luzera osoan zehar ildaskatua, barnehutsa, fistulosoa, leuna, arre-gorrixka bizi samar kolorekoa.

Haragia: Mehea, zurixka, arre-gorrixka oinean, zapore gozokoa eta usain ahulekoa, ez oso atsegina.[2]

Etimologia: Collybia antzinako grekotik dator, eta txanpona esan nahi du. Perretxikoaren formagatik.

Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kalitate gastronomiko kaskarrekoa.[3]

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Marasmius oreades delakoarekin, honen oina ez da hain gorrixka. Collybia dryophila espeziarekin ere bai, honek kapela iluna du eta oina ez du gorrixka.

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udazkenean. Hostozabaletan lurperatutako zur hondarretan, batez ere pagoetan, askotan talde faszikulatuetan.

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Mundu osoan baina batez ere Europan eta Ipar Amerikan. Beste toki batzuk Nigeria, Kolonbia, Txile, Siberia, Myanmar, Koreako penintsula, Japonia eta Australia dira

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Palazon Lozano Fernando. (2006). Setas para todos. JoseLuis Añanos Echo Editorial Pirineo, 300 or. ISBN 84-87997-86-4..
  3. Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 178 or. ISBN 84-282-0865-4..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]