Galanperna arre-lilazeo

Wikipedia, Entziklopedia askea
Galanperna arre-lilazeoa
Iraute egoera

Kaltebera  (IUCN 3.1)
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaAgaricales
FamiliaAgaricaceae
GeneroaLepiota
Espeziea Lepiota brunneolilacea

Galanperna arre-lilazeoa (Lepiota brunneolilacea) Agaricaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Pozoitsua. Hilgarria izan daiteke ugaztunentzat

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kapela: 3 eta 7 cm bitarteko diametrokoa, kanpai itxurakoa, ganbila, titi zabal eta baxuarekin, azala okre-arre kolorekotik arrera doana, tindu arrosa koloreko arinekin, ezkata gorrixka-lila kolorekoekin, ertzerantz banatu egiten dira ezkata zentrokide eta trinkoetan, hondo zurixkaren gainean.

Orriak: Zuriak, zabalak, libreak eta desberdinak.

Orri libreak: Oinera hurbiltzen diren orriak, baina ukitzen ez diotenak.

Hanka: 4 eta 6 cm bitarteko luzerakoa eta 0,6 eta 1 cm bitarteko lodierakoa, zurixkatik arrosa-lilara doan kolorekoa, eraztunetik gora leuna eta behera arre koloreko sigi-sagan dauden marrekin apaindua, eraztun sinplea, mintzezkoa, zurixka, ertza arre kolorekoa, oinean marka bat utzita desagertu daiteke.

Haragia: Zurixka, arrosa samarrekoa edo ardo kolore samarrekoa oinean. Usain ahulekoa edo usain gabea.[2]

Etimologia: Lepiota hitza grezierazko "lepis" "lepistós" hitzetatik eta "oús" eta "otós ear" hitzetatik dator, kapela esan nahi duena. Ezkatadun kapela duen onddoa.

Toxikotasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Pozoitsua. Hilgarria izan daiteke.

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Lepiota lilacea delakoarekin nahas daiteke batzuetan, kontuz ibili ezean.

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hareazko dunetan eta lurzoru alubialetan, barnealdean.

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Itsas kostaldetik gertu, Euskal Herritik Herbehereetara.

Erreferentzia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 286 or. ISBN 84-282-0865-4..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]