Klitozibe errotsu

Wikipedia, Entziklopedia askea
Klitozibe errotsua
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
OrdenaTricholomatales
FamiliaTricholomataceae
GeneroaClitocybe
Espeziea Clitocybe rhizophora
Joss., 1953

Klitozibe errotsua (Clitocybe rhizophora) Tricholomataceae familiako onddo espezie bat da.[1] Kontsumi badaiteke ere, abstenitzea gomendatzen da, urria delako, kalitate eskasekoa delako eta beste Clitocybe toxiko batzuekin nahasteko arriskua dagoelako.

Sinonimoak: Rhizocybe vermicularis, Clitocybe vermicularis.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kapela: 3 eta 6 cm bitarteko diametrokoa, hasieran ganbil-unbilikatua ertz mehea eta biribilduarekin, ondoren pixka bat infundibuliformea egiten da eta kapelaren gainazala uhindua geratzen da. Gorri-larru kolorekoa, gorriagoa eta likatsua hezetasunarekin, eta larru kolore gehiagorekin eta distiratsua denbora lehorrarekin.

Orriak: Dekurrente samarrak, meheak, estu eta zailak bereizteko. Hasieran kolore zurixka dute eta gero krema kolorea.

Orri dekurrenteak: Hanka ukitzeaz gain, beherantz jarraitzen duten orriak.

Hanka: Zaila, gero barnehutsa eta zertxobait kurbatua, okre-horixka kolorekoa, luzetara pixka bat ildaskatua eta mizelio lodi baten arrastoekin, sustrai zuri talde baten itxurarekin.

Haragia: Haritsua, mehea eta higrofanoa, krema-zurixka kolorekoa edo krema-arrosa kolorekoa, tomatearen usain leuna edo frutarena du eta zapore fungikoa.[2]

Etimologia: Clitocybe hitza grekotik dator, burua esan nahi du, kapelaren formagatik. Vermicularis epitetoa berriz latinetik dator, zizare gisa, esan nahi duen "vermicularis" hitzetik. Oineko ifengatik.

Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Jangarria da.[3]

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Clitocybe sinopica delakoaren oso antzekoa da, hau ere udaberrikoa da.[4]

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Otsailetik maiatzera agertzen da, batzuetan elurraren azpian edo elurrak libre uzten dituen guneetan, mendiko koniferoen basoetan, taldeak osatuz.

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ameriketako Estatu Batuak, Canada, Europa, Errusia.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Lotina, Roberto. (1985). Mil setas ibericas. Diputacion foral de vizcaya, 324 or. ISBN 84-505-1806-7..
  3. (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 327 or. ISBN 84-282-0253-6 (T.I). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
  4. (Gaztelaniaz) Palazon Lozano Fernando. (2006). Setas para todos. Jose Luis Añanos Echo Editorial Pirineo, 211 or. ISBN 84-87997-86-4..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]