Txitxardin zuri

Wikipedia, Entziklopedia askea
Txitxardin zuri
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaAgaricales
FamiliaClavariaceae
GeneroaClavaria
Espeziea Clavaria fragilis
Holmsk., 1790
Mikologia
 
himenio leuna
 
txapelik ez
 
ez dauka orririk
 
espora zuriak dauzka
 
saprobioa da
 
jangarria da

Oharra: ez fidatu soilik orri honetan ematen diren datuez perretxiko bat identifikatzeko orduan. Inolako zalantzarik izanez gero, kontsultatu aditu batekin.

Txitxardin zuria (Clavaria fragilis) onddo espezie bat da.[1] Ez da jangarria. Nahiko ohikoa Euskal Herrian. Autore batzuen ustez, Clavaria fragilis, Clavaria vermicularis espeziaren aldaera bat da.[2]

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Karpoforoa: Erabat zuri kolorekoa, zahartuaz soilik puntak horitzen dira apur bat, isolatuta agertzen da, edo estu kimu soilen taldeetan, 10 cm-ko altuerara iritziz. Argala da, liraina, hauskorra, sinplea, adartsua ez, Ramaria generokoekin gertatzen den bezala eta baita Clavulina batzuekin ere, cristata, cinerea etab., kimuak 5 mm-ko diametrokoak dira eta barnehutsak edo fistulosoak.[3]

Etimologia: Clavaria terminoa latinetik dator, "clavarius" hitzetik eta borra, iltze, esan nahi du. Bere itxuragatik. Fragilis epitetoa latinetik dator eta fruituen gorputz hauskorrei egiten die erreferentzia.

Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Sukaldaritzarako baliorik gabea.[4]

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Clavaria fumosa delakoa antzekoa da, baina gris kolorekoa da. Clavaria acuta ere antzekoa da, baina esporengatik bereizten da.

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udazkenean, belardi eta larreetan; beti leku ireki eta belartsuetan.[5]

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ipar Amerika, Europa, Asiako iparraldea, Australia.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Kutxa Fundazioa Sozial eta Kulturala. (1992). Euskal Herriko perretxikoak. Litografía Danona s. coop.ltda., 445 or. ISBN 84-7173-211-4..
  3. (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 548 or. ISBN 84-404-0530-8..
  4. (Gaztelaniaz) Palacios Quintano Daniel. (2014). Disfrutando con las setas. Leitzaran, Grafikak S.L. Andoain, Gipuzkoa, 432 or. ISBN 978-84-617-0196-4..
  5. (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 308 or. ISBN 84-282-0865-4..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]