Bitigar hirukolore
| Bitigar hirukolorea | |
|---|---|
 | |
| Sailkapen zientifikoa | |
| Erreinua | Fungi |
| Ordena | Tricholomatales |
| Familia | Tricholomataceae |
| Generoa | Leucopaxillus |
| Espeziea | Leucopaxillus tricolor Kühner, 1926 |
Bitigar hirukolorea (Leucopaxillus tricolor) Tricholomataceae familiako onddo espezie bat da.[1] Jangarria da, baina ez du balio gastronomikorik.
Sinonimoa: Leucopaxillus compactus.
Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kapela: 6 eta 20 cm bitarteko diametrokoa, adinaren arabera, oso haragitsua, ganbila ertz biribilduekin, gainazal lehorrekoa eta azkenean zuntz-itxurakoa eta arrosa-larru kolorekoa edo marroi-arrosa kolorekoa, ertzak pruinadunak eta krema-sufre kolorea izaten dute.
Orriak: Ez oso dekurrenteak, Itsatsiak, ia eskotatuak Tricholoma-enak bezala, estu, ugariak, hori-sufre kolore samarrekoak, ilundu egiten dira adinean aurrera egin ahala berotan lehortutako ale batzuk.
Orri dekurrenteak: Hanka ukitzeaz gain, beherantz jarraitzen duten orriak.
Orri Eskotatuak: Oinera iritsi baino lehentxeago eskote txiki bat duten orriak.
Hanka: Laburra, masiboa, lodixeagoa oinarrian, zurixka-krema kolorekoa, baina oinarrian hori-sufre kolorekoa.
Haragia: Trinkoa eta gogorra, zuria, belar moztu berriaren usain leuna du eta zapore gozoa.[2]
Etimologia: Leucopaxillus terminoa grekozko "leucos" hitzetik dator eta zuria esan nahi du. Bere koloreagatik. Tricolor epitetoa berriz latinetik dator, hiru kolore esan nahi duen "tricolor" hitzetik. Koloretsua delako.
Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Jangarria da.[3]
Nahasketa arruskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Tricholoma acerbum delakoaren antzekoa da, baina Leucopaxillus tricolor espeziearen orriak koloretsuagoak dira, ez du malutarik oinaren goiko aldean eta haragia ez da mikatza.
Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Udan eta udazkenean basoetan agertzen da, batez ere pagoen eta haritzen basoetan.[4]
Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Europa.
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Lotina, Roberto. (1985). Mil setas ibericas. Diputacion foral de vizcaya, 327 or. ISBN 84-505-1806-7..
- ↑ (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno.. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 301 or. ISBN 84-282-0253-6 (T.I). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
- ↑ (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 162 or. ISBN 84-282-0865-4..
