Ezko oliba-zuri

Wikipedia, Entziklopedia askea
Ezko oliba-zuria
Iraute egoera

Arrisku txikia (IUCN 3.1)
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaAgaricales
FamiliaHygrophoraceae
GeneroaHygrophorus
Espeziea Hygrophorus olivaceoalbus
Fr., 1838
Mikologia
 
jangarria da

Oharra: ez fidatu soilik orri honetan ematen diren datuez perretxiko bat identifikatzeko orduan. Inolako zalantzarik izanez gero, kontsultatu aditu batekin.

Ezko oliba-zuria (Hygrophorus olivaceoalbus) Hygrophoraceae familiako onddo espezie bat da.[1]

Jan daiteke, baina ez da Hygrophorus dichrous eta limacinus bezain mamitsua. Azala jasotzean kentzea komeni da, likatsuegia da.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kapela: 3 eta 6 cm bitarteko diametrokoa; hasieran koniko kanpai formakoa, ondoren zabaldu egiten da eta erdian titi kamuts baten inguruan hondoratuta egoten da. Arre-oliba kolorekoa edo marroi-grisaxka-horixka, titian ilunagoa. Azal lodia, mehea, eguraldi hezean likatsu-glutinosoa, Ertz inkurbatua.

Orriak: Lodiak, zabal, dekurrenteak eta oso zuriak.

Orri dekurrenteak: Hanka ukitzeaz gain beherantz jarraitzen duten orriak.

Hanka: Luzea, berdina edo oinarrian mehetua, likatsua, fibrilosoa, grisaxka gaztetan, zahartzean, hondo zuriaren gainean, sigi-sagan geratzen diren kolore oliba-griseko ezkatetan edo zuntzexkatan hausten da,

Haragia: Ertzean mehea, lodia titiaren azpian, zuri horixka diskoan. Usain eta zapore ahulekoa eta atseginekoa.[2]

Etimologia: Hygrophorus hitza grekotik dator, heze eta ekarri beharreko, "phoréo"-tik, hau da, hezetasuna bildu eta kontserbatzen duenetik. Olivaceoalbus epitetoa latinetik dator, olibazeo esan nahi duen "olivaceus" hitzetik eta zuria esan nahi duen "albus" hitzetik. Bere koloreagatik.

Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Jateko ona, baina ez Hygrophorus limaceus bezain mamitsua, lirdingatsua delako, azala, biltzerakoan kentzea komeni da.[3]

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hygrophorus dichrous eta Hygrophorus limacinus delakoekin.[4]

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udazkenean, koniferoetan ateratzen da.[5]

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ipar Amerika, Europa.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 111 or. ISBN 84-404-0530-8..
  3. (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 445 or. ISBN 84-282-0253-6 (T.I). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
  4. (Gaztelaniaz) Lotina, Roberto. (1985). Mil setas ibericas. Diputacion foral de vizcaya, 340 or. ISBN 84-505-1806-7..
  5. (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 118 or. ISBN 84-282-0865-4..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]