Lactarius fulvissimus

Wikipedia, Entziklopedia askea
Lactarius subsericatus» orritik birbideratua)
Lactarius fulvissimus
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaRussulales
FamiliaRussulaceae
GeneroaLactarius
Espeziea Lactarius fulvissimus
Romagn., 1954

Lactarius fulvissimus Russulaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Kozinatzeko kalitate txarra, zapore mikatza.

Sinonimoak: Lactarius ichoratus, Lactarius subsericatus.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kapela: 4 eta 10 cm bitarteko diametrokoa, hasieran ganbila, gero lau-deprimitua, eremu zirkularrekin edo ez, gorri-laranja kolorekoa edo arre-gorrixka ertz horixkarekin edo argiagoarekin.

Orriak: Hasieran argiak, gero krema-haragi kolorekoak, zikindu samarrak.

Hanka: Zimurtsua, kapela baino argiagoa.

Haragia: Lactarius quietus delakoaren usain arin bat du. Zapore ia gozoa edo mikatza, esne zuria eta ugari, zapi batean, mantso-mantso sufre-hori kolore bizia hartzen du.[2]

Etimologia: Lactarius terminoa lac, lactis, esnetik dator; esneari dagokio. Latexa jariatzen dutelako ebakitzean edo haustean. Ichoratus epitetoa grekotik dator, odolaren zati urtsua, serum, esan nahi duen, "ichor" hitzetik. Latex urtsua duelako

Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ez du interes gastronomikorik.[3]

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Forma tipoa koniferoetan ateratzen da, Lactarius fulvissimus delakoarenen esnea ez da kolorez aldatzen, inoiz ez sufre-horia.

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Nahiko ohikoa udazkenean hostozabalen basoetan.[4]

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Europa, Uzbekistan, Iran.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 530 or. ISBN 84-404-0530-8..
  3. (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 321 or. ISBN 84-282-0541-X (T. 3). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
  4. (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 90 or. ISBN 84-282-0865-4..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]