Leccinum versipelle
| Leccinum versipelle | ||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||||||||||||||||
| Sailkapen zientifikoa | ||||||||||||||||||||||||||||
| Erreinua | Fungi | |||||||||||||||||||||||||||
| Klasea | Agaricomycetes | |||||||||||||||||||||||||||
| Ordena | Boletales | |||||||||||||||||||||||||||
| Familia | Boletaceae | |||||||||||||||||||||||||||
| Generoa | Leccinum | |||||||||||||||||||||||||||
| Espeziea | Leccinum versipelle Snell, 1944 | |||||||||||||||||||||||||||
| Mikologia | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
Leccinum versipelle Boletaceae familiako onddoa da.[1]
Sinonimoak: Boletus testaceoscabrum, Trachipus testaceo-scabrum, Boletus rufescens, Leccinum testaceoscabrum, Boletus versipellis var. rufescens, Krombholzia aurantiaca f. rufescens, Leccinum aurantiacum, Krombholziella rufescens, Leccinum floccopus.
Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kapela: 8 eta 15 cm bitarteko diametrokoa. Hemisferikoa eta gero zabaldu samarra. Hori laranja bizi samarreko kolorekoa, uniformea. Ertza batzuetan laranja kolore gehiagorekin.
Tutuak: Luzeak, oinak eutsita. Zuri zikin kolorekoak edo grisaxkak.
Poroak: Txiki samarrak, biribilak. Grisak edo gris-oliba antzeko kolorekoak.
Hanka: 10 eta 15 cm bitarteko garaierakoa eta 3 eta 5 cm bitarteko diametrokoa. Luzea, oinarrira loditua, ia sabelduna. Hondo zimur zuri baten gainean ezkata beltzez estalia.
Haragia: Zuria, urdinez edo gorriz tindatzen da denean, trinkoa. Usaingabea eta zapore gozokoa.[2]
Etimologia: Boletus terminoaren etimologia eztabaidagarria da. Testaceo-scabrum epitetoa latinetik dator, terrakota, adreilu esan nahi duen “testaceus” hitzetik. Bere koloreagatik.
Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Jangarria.[3]
Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Sarritan Boletus rufus delakoarekin nahasten da, oso antzekoak dira.
Sasoi eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Udan eta udazkenean. Urkien azpian.
Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kanada, Ameriketako Estatu Batuak, Alaska, Mexiko, Groenlandia, Islandia, Europa, Errusia, Himalaiako eremua, Mongolia, Japonia.[4]
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Lotina, Roberto. (1985). Mil setas ibericas. Diputacion foral de vizcaya, 388 or. ISBN 84-505-1806-7..
- ↑ (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 545 or. ISBN 84-282-0253-6 (T.I). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
- ↑ Leccinum versipelle: GBIF—the Global Biodiversity Information Facility.
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Datuak: Q533017
Multimedia: Leccinum versipelle / Q533017
Espezieak: Leccinum versipelle