Lepista rickenii
| Lepista rickenii | |
|---|---|
| Sailkapen zientifikoa | |
| Erreinua | Fungi |
| Ordena | Tricholomatales |
| Familia | Tricholomataceae |
| Generoa | Lepista |
| Espeziea | Lepista rickenii Singer, 1948 |
Lepista rickenii Tricholomataceae familiako onddo espezie bat da.[1] Gordinik jan daiteke. Zapore mina duenez, neurriz kontsumitu behar da, beste perretxiko batzuekin nahastuta, haragien hornigai gisa.
Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kapela: 5 eta 15 cm bitarteko diametrokoa, hasieran ganbila, gero laua. Marroi tabako kolorekoa edo gris-arrea, kolore marroi iluneko orban zirkular eta zentrokidez apaindua. Ertz argiagoa du eta beherantz biribildua.
Orriak: Itsatsiak, estu, orritxoak tartekatuta, kapelaren haragitik bereiz daitezke, arre argi kolorekoak, kapelaren ertzaren antzekoa.
Hanka: Zilindriko samarra, trinkoa, orrien antzeko kolorekoa.
Haragia: Hauskorra, zurixka, irin zaharraren usain eta zaporekoa.[2]
Etimologia: Lepista hitza grekotik dator, "lepistós" hitzetik, soil, esan nahi du. Apaingarri berezirik ez duen onddoa. Rickenii epitetoa berriz, pertsona izenetik dator; Adalbert Ricken mikologo alemanaren omenez.
Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kalitate oneko jangarria, baina pixka bat mina.[3]
Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Lepista luscina delakoarekin nahas daiteke. Lepista caespitosa espeziearekin ere bai, hau soropildua hazten da eta ez da hain handia.
Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Udazkenean, taldetan ateratzen da, zelaietan eta larreetan, baita txilarren artean ere.[4]
Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Europa.
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (171). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 171 or. ISBN 84-404-0530-8..
- ↑ (Gaztelaniaz) Palazon Lozano Fernando. (2006). Setas para todos. Jose Luis Añanos Echo Editorial Pirineo, 274 or. ISBN 84-87997-86-4..
- ↑ (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 142 or. ISBN 84-282-0540-X (T. 2). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
