Leucocoprinus cepistipes

Wikipedia, Entziklopedia askea
Leucocoprinus cepaestipes» orritik birbideratua)
Leucocoprinus cepistipes
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaAgaricales
FamiliaAgaricaceae
GeneroaLeucocoprinus
Espeziea Leucocoprinus cepistipes
Pat., 1889

Leucocoprinus cepistipes Agaricaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Ez da jangarritzat hartzen.

Sinonimoak: Lepiota cepaestipes, Leucocoprinus cepaestipes.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kapela: 3 eta 8 cm bitarteko diametrokoa, zuria, okre antzeko kolorea erdian, kanpai itxurakoa, titi garbiarekin, ertza tolesduna, ildaskatua, mehea. Azal lehorra, xerlo erorkorrez estalia, ukitzean edo igurztean ertzean horitu egiten da.

Orriak: Zuriak, meheak, zabalak, estu, libreak, oinaren inguruan lepokoa osatuz.

Orri libreak: Oinera hurbiltzen diren orriak, baina ukitzen ez diotenak.

Hanka: 7 eta 10 cm bitarteko garaierakoa eta 0,4 eta 0,7 cm bitarteko lodierakoa, zuria, barnehutsa, oinarrian borra moduan puztua, flokosoa eraztunetik oinarriraino. Eraztun mehea, estua, iraunkorra.

Haragia: Zuria, mehea, ahula, ez ustelkorra, usain ahula du eta zapore leuna.[2]

Etimologia: Cepaestipes epitetoa latinetik dator, tipula esan nahi duen "cepae" hitzetik eta zurtoina esan nahi duen "stipes" hitzetik, beraz tipula-zurtoina. Espeziearen erraboildun oinarria aipatuz.

Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Sukaldaritzarako baliorik gabea.[3]

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Substratu organikoetan hazten diren beste Leucocoprinus txiki batzuekin nahas daiteke.

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udan eta udazkenean, hainbat aleko taldeetan soropildua hazten da, zerrauts pilatuetan, zerrategietako hondakinetan, baita lorategietan ere.[4]

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Mundu osoa.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 358 or. ISBN 84-404-0530-8..
  3. (Gaztelaniaz) Lotina, Roberto. (1985). Mil setas ibericas. Diputacion foral de vizcaya, 187 or. ISBN 84-505-1806-7..
  4. (Gaztelaniaz) Ubillos Javier. (2020). Curso de iniciación a la micología, fichas micológicas. Asociacion cultural “Baxauri” Kultur Elkartea Mikologia, Bajauri, Cofradia Vasca de Gastronomia..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]