Mycena aetites
Mycena aetites | ||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Sailkapen zientifikoa | ||||||||||||||||||||||||||||
Erreinua | Fungi | |||||||||||||||||||||||||||
Klasea | Agaricomycetes | |||||||||||||||||||||||||||
Ordena | Agaricales | |||||||||||||||||||||||||||
Familia | Mycenaceae | |||||||||||||||||||||||||||
Generoa | Mycena | |||||||||||||||||||||||||||
Espeziea | Mycena aetites Quél., 1872 | |||||||||||||||||||||||||||
Mikologia | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Mycena aetites Mycenaceae familiako onddo espezie bat da,[1] Haragi urria eta kalitate kaskarrekoa.
Sinonimoak: Agaricus aetites, Agaricus consimilis, Agaricus umbelliferus, Mycena cinerea, Mycena consimilis, Mycena umbelifera.
Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kapela: Txikia, 1 eta 4 cm bitarteko diametrokoa, goi lodiko koniko-kanpai itxurakotik laura. Azal glabroa, ildaskatua, higrofanoa ez, arre ilun koloretik gris-arre kolorera doana eta erdia ilunagoa, ertz zurixka.
Orriak: Adnatuak, estu ez, sabeldunak, lamelulekin, gris-arre kolorekoak ertz zuriarekin.
Hanka: 3 eta 7 cm bitarteko garaierakoa, leuna, glabroa, okerra, oinarrian luzanga, baina ez sustrai antzekoarekin, pruinaduna (ezko-itxurakoa) goian.
Haragia: Zurixka, oinean grisa, lodiagoa erdian. Errefauaren usain eta zaporearekin. Espora-jalkina zuria.[2]
Etimologia: Mycena terminoa latinetik dator, perretxikoa, onddoa, esan nahi du.
Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kalitate txikiko jangarria.[3]
Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Mycena chlorinella delakoarekin nahas daiteke, honek usain nitrosoa du (ez errefauarena). Baita Mycena abramsii espeziearekin ere, hau udaberrian hostozabalen egurretan ateratzen da.[4]
Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Udan eta udazkenean. Ezohiko espeziea. Eremu belartsuetan, gramineo belardietan, bide bazterretan, basoetan.[5]
Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kanada, Ameriketako Estatu Batuak, Alaska, Mexiko, Txile, Groenlandia, Islandia, Kanariak, Europa, Errusia, Kaukasia, Iran, Txina, Taiwan, Australia.[6]
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 184 or. ISBN 84-282-0865-4..
- ↑ (Gaztelaniaz) Morales Pulido Juan, Carmona Perate José Julián. (1981). Sociedad Micologica Extremeña, Medalla de Extremadura 2019.
- ↑ (Gaztelaniaz) Ubillos Javier. (2020). Curso de iniciación a la micología, fichas micológicas. Asociacion cultural “Baxauri” Kultur Elkartea Mikologia, Bajauri, Cofradia Vasca de Gastronomia.
- ↑ (Gaztelaniaz) Sociedad micológica Barakaldo. Investigación y divulgación de la micologia.
- ↑ Mycena aetites: GBIF—the Global Biodiversity Information Facility.
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- 1872. urtean deskribatutako onddoak
- Euskal Herriko onddoak
- Mycena
- Kanadako onddoak
- Ameriketako Estatu Batuetako onddoak
- Mexikoko onddoak
- Txileko onddoak
- Alaskako onddoak
- Groenlandiako onddoak
- Islandiako onddoak
- Europako onddoak
- Errusiako onddoak
- Kanarietako onddoak
- Australiako onddoak
- Irango onddoak
- Kaukasoko onddoak
- Taiwango onddoak
- Txinako onddoak