Mycena aetites

Wikipedia, Entziklopedia askea
Mycena aetites
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaAgaricales
FamiliaMycenaceae
GeneroaMycena
Espeziea Mycena aetites
Quél., 1872
Mikologia
 
orriak himenioan
 
kono-formako txapela
 
himenioa adnatua da
 
hanka biluzik dago
 
espora zuriak dauzka
 
saprobioa da
 
ez da jangarria

Oharra: ez fidatu soilik orri honetan ematen diren datuez perretxiko bat identifikatzeko orduan. Inolako zalantzarik izanez gero, kontsultatu aditu batekin.

Mycena aetites Mycenaceae familiako onddo espezie bat da,[1] Haragi urria eta kalitate kaskarrekoa.

Sinonimoak: Agaricus aetites, Agaricus consimilis, Agaricus umbelliferus, Mycena cinerea, Mycena consimilis, Mycena umbelifera.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kapela: Txikia, 1 eta 4 cm bitarteko diametrokoa, goi lodiko koniko-kanpai itxurakotik laura. Azal glabroa, ildaskatua, higrofanoa ez, arre ilun koloretik gris-arre kolorera doana eta erdia ilunagoa, ertz zurixka.

Orriak: Adnatuak, estu ez, sabeldunak, lamelulekin, gris-arre kolorekoak ertz zuriarekin.

Hanka: 3 eta 7 cm bitarteko garaierakoa, leuna, glabroa, okerra, oinarrian luzanga, baina ez sustrai antzekoarekin, pruinaduna (ezko-itxurakoa) goian.

Haragia: Zurixka, oinean grisa, lodiagoa erdian. Errefauaren usain eta zaporearekin. Espora-jalkina zuria.[2]

Etimologia: Mycena terminoa latinetik dator, perretxikoa, onddoa, esan nahi du.

Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kalitate txikiko jangarria.[3]

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Mycena chlorinella delakoarekin nahas daiteke, honek usain nitrosoa du (ez errefauarena). Baita Mycena abramsii espeziearekin ere, hau udaberrian hostozabalen egurretan ateratzen da.[4]

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udan eta udazkenean. Ezohiko espeziea. Eremu belartsuetan, gramineo belardietan, bide bazterretan, basoetan.[5]

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanada, Ameriketako Estatu Batuak, Alaska, Mexiko, Txile, Groenlandia, Islandia, Kanariak, Europa, Errusia, Kaukasia, Iran, Txina, Taiwan, Australia.[6]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 184 or. ISBN 84-282-0865-4..
  3. (Gaztelaniaz) Morales Pulido Juan, Carmona Perate José Julián. (1981). Sociedad Micologica Extremeña, Medalla de Extremadura 2019.
  4. (Gaztelaniaz) Ubillos Javier. (2020). Curso de iniciación a la micología, fichas micológicas. Asociacion cultural “Baxauri” Kultur Elkartea Mikologia, Bajauri, Cofradia Vasca de Gastronomia.
  5. (Gaztelaniaz) Sociedad micológica Barakaldo. Investigación y divulgación de la micologia.
  6. Mycena aetites: GBIF—the Global Biodiversity Information Facility.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]