Hyphodontia quercina
Hyphodontia quercina | |
---|---|
Sailkapen zientifikoa | |
Erreinua | Fungi |
Klasea | Agaricomycetes |
Ordena | Hymenochaetales |
Familia | Hymenochaetaceae |
Generoa | Hyphodontia |
Espeziea | Hyphodontia quercina J.Erikss., 1958 |
Hyphodontia quercina Hymenochaetaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Haritsua eta gogorra, ez du kalitate gastronomikorik.
Sinonimoak: Sistotrema fallax, Grandinia quercina.
Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Karpoforoa: Beti erresupinatua, substratutik bereizten zaila, hazkunde zehaztu ezinezkoa. Kolorea: hasieran zurixka, gero krema eta azkenik okre antzeko kolorekoa. Normalean konikoak diren orratz finbriatuez osatutako himenioa, 1 eta 3 mm bitarteko luzerakoa. Ale freskoetan trinkotasun nahiko biguna baina lehortzean haritsua eta gogorra.
Etimologia: Quercina epitetoa latinetik dator, artea esan nahi duen, "quercus" hitzetik. Bere habitatagatik
Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Ez da jangarria, haritsua da.[2]
Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Grandinia crustosa delakoarekin nahas daiteke, honek ezten txikiagoak ditu eta ez du amaiera puzturik himenioaren hifa batzuen muturrean.
Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Urte osoan, batez ere heze dagoenean, hostozabalen adarretan, bereziki haritzetan, baina ez bakarrik.[3]
Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kanada, Ameriketako Estatu Batuak, Europa, Errusia, Kolonbia, Uzbekistan, Himalaiako eremua, Japonia, Kanbodia, Turkia.
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 588 or. ISBN 84-404-0530-8..
- ↑ (Gaztelaniaz) Ubillos Javier. (2020). Curso de iniciación a la micología, fichas micológicas. Asociacion cultural “Baxauri” Kultur Elkartea Mikologia, Bajauri, Cofradia Vasca de Gastronomia.