Russula anthracina
| Russula anthracina | ||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
.jpg) | ||||||||||||||||||||||||||||
| Sailkapen zientifikoa | ||||||||||||||||||||||||||||
| Erreinua | Fungi | |||||||||||||||||||||||||||
| Klasea | Agaricomycetes | |||||||||||||||||||||||||||
| Ordena | Russulales | |||||||||||||||||||||||||||
| Familia | Russulaceae | |||||||||||||||||||||||||||
| Generoa | Russula | |||||||||||||||||||||||||||
| Espeziea | Russula anthracina Romagn., 1962 | |||||||||||||||||||||||||||
| Mikologia | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
Russula anthracina Russulaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Bere haragi beltzaxkak ez du kontsumora gonbidatzen.
Sinonimoak: Russula semicrema, Russula anatina.
Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kapela: 5 eta 10 cm bitarteko diametrokoa. Gaztetan ganbila, ertz inkurbatuarekin eta depresio txiki batekin, gero zabaldu egiten da depresio zabal batekin; ertz mehea. Hasieran zuri zikin kolorekoa da, baina laster arre-beltzaxka tonu bat hartzen du, zahartzean ikatz kolore beltzera iristen da (antrazita). Azal lehorra, distiratsua; denbora hezearekin lubrifikatua.
Orriak: Itsatsiak, oso estu, tartekatutako orritxo ugarirekin, arrosa-haragi zurbil kolorekoak, ertza gainerakoa baino lehenago belzten da, igurtzita edo zahartzean.
Hanka: 4 eta 6 cm bitarteko garaierakoa eta 1,5 eta 2,5 cm bitarteko lodierakoa, laburra, zilindrikoa, oinarrian borobildua, zuri zikin kolorekoa, ukitzean belztu egiten da.
Haragia: Lodia, gogorra, trinkoa, ebakitzean zuria, baina aireak ukitzean poliki poliki belztu egiten da. Zaporea orrietan baino ez du akrea, gainerakoan leuna. Frutaren antzeko usaina du.[2]
Etimologia: Latinetik dator Russula hitza, russus-etik, gorriaren txikigarritik: apur bat gorrixka, kolore gorria dutelako Russula generoko espezie askok.
Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Erdipurdiko jangarria da. Haragiaren itxura beltzak ez du jateko gogorik ematen.[3]
Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Russula anthracina var. Carneifolia aldaerarekin nahas daiteke, baina honek arrosa-haragi koloreko orriak ditu, espezie tipoak baino kolore biziagokoa. Russula anthracina var. insipida aldaera, haragi gozokoa da, baita orrietan ere. Russula densifolia delakoak badu Russula anthracina-ren antza, baina honen orriak betik zuriak izaten dira. Russula albonigra espezieak ere badu antza, baina honek ere zuriak ditu orriak eta pixka bat zabalago.
Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Udatik udazkenera, koniferoen eta hostozabalen basoetan.[4]
Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kanada, Ameriketako Estatu Batuak, Europa, Errusia, Txina, India, Kamerun, Australia.
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 478 or. ISBN 84-404-0530-8..
- ↑ (Gaztelaniaz) Ubillos Javier. (2020). Curso de iniciación a la micología, fichas micológicas. Asociacion cultural “Baxauri” Kultur Elkartea Mikologia, Bajauri, Cofradia Vasca de Gastronomia.
- ↑ (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 54 or. ISBN 84-282-0865-4..
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Datuak: Q1778523
Multimedia: Russula anthracina / Q1778523