Russula vinosa
Russula vinosa | |
---|---|
Iraute egoera | |
Arrisku txikia (IUCN 3.1) | |
Sailkapen zientifikoa | |
Erreinua | Fungi |
Klasea | Agaricomycetes |
Ordena | Russulales |
Familia | Russulaceae |
Generoa | Russula |
Espeziea | Russula vinosa Lindblad, 1901 |
Russula vinosa Russulaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Jateko nahiko ona, batez ere kolorea oraindik hondatu ez zaien aleak. Beste espezie batzuekin nahastea komeni da.
Sinonimoa: Russula decolorans var. obscura
Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kapela: Handia, 5 eta 15 cm bitarteko diametrokoa, ganbil-biribildutik lauagora, ertza pruina pixka batekin. Azal leuna, nahiko distiratsua, zati batean bereiz daitekeena, erdialdea gorrixka edo arrosa-purpura, eta ertza pixka bat morea.
Orriak: Zabal samar, beix-krema kolorekoak eta hori-okrerako joerarekin.
Hanka: Kapela baino laburragoa da proportzioan, zilindrikoa, trinkoa, zuria, zahartzean edo ebakitzean, gris-beltzaxka bihurtzen da.
Haragia: Nahiko malgua, zuria, ebakitzean gris ilun kolorekoa bihurtzen da, usaingabea eta zerbait mina. Espora-jalkin zurixka.[2]
Etimologia: Latinetik dator Russula hitza, russus-etik, gorriaren txikigarritik: apur bat gorrixka kolorea dutelako Russula generoko espezie askok.
Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Nahiko ona jateko.[3]
Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Russula paludosa delakoarekin nahas daiteke, hau handiagoa da, antzeko kolorea du, baina uniformeagoa. Antzeko beste espezie batzuk ere badaude.[4]
Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Udan eta udazkenaren hasieran. Koniferoen baso hezeetan eta inguruko oihanpeko goroldiotan. Eremu zingiratsuetan.
Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kanada, Alaska, Ameriketako Estatu Batuak, Groenlandia, Europa, Errusia, Kaukasia, Himalaiako eremua, Txina, Uganda, Boli Kosta.[5]
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 65 or. ISBN 84-282-0865-4..
- ↑ (Gaztelaniaz) Lotina, Roberto. (1985). Mil setas ibericas. Diputacion foral de vizcaya, 126 or. ISBN 84-505-1806-7..
- ↑ (Gaztelaniaz) Ubillos Javier. (2020). Curso de iniciación a la micología, fichas micológicas. Asociacion cultural “Baxauri” Kultur Elkartea Mikologia, Bajauri, Cofradia Vasca de Gastronomia.
- ↑ Russula vinosa: GBIF—the Global Biodiversity Information Facility.
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Arrisku txikiko egoeran dauden onddoak
- 1901. urtean deskribatutako onddoak
- Euskal Herriko onddoak
- Russula
- Kanadako onddoak
- Alaskako onddoak
- Ameriketako Estatu Batuetako onddoak
- Groenlandiako onddoak
- Europako onddoak
- Errusiako onddoak
- Kaukasoko onddoak
- Ugandako onddoak
- Himalaiako eremuaren onddoak
- Txinako onddoak
- Boli Kostako onddoak