Entoloma niphoides

Wikipedia, Entziklopedia askea
Entoloma niphoides
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaAgaricales
FamiliaEntolomataceae
GeneroaEntoloma
Espeziea Entoloma niphoides
Noordel., 1985

Entoloma niphoides Entolomataceae familiako onddo espezie bat da.[1] Toxikoa izan daiteke.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kapela: 2 eta 7 cm bitarteko diametrokoa, ganbila, titiduna, zurixka edo pixka bat horixka; higrofanoa, grisaxka bustita dagoenean.

Orriak: Libreak, meheak eta estu, tartekatutako orritxoekin, hasieran zurixkak, gero arrosa-izokin kolorekoak.

Orri libreak: Oinera hurbiltzen diren orriak, baina ukitzen ez diotenak.

Hanka: Zuria, leuna, luzea, 5 eta 10 cm bitarteko garaierakoa eta 0,5 eta 1 cm bitarteko lodierakoa, zilindrikoa, inkurbatua eta bihurgunetsua gehienetan.

Haragia: Zurixka, haritsua, irinaren usain eta zaporekoa.[2]

Etimologia: Entoloma terminoa grekotik dator: ertza barrurantz biribildua. Niphoides epitetoa grekotik dator, elurra, esan nahi duen "nipha" hitzetik. Kapelaren kolore zuriagatik.

Toxikotasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Toxikoa.[3]

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udaberriko beste Entoloma zuri batzuekin nahas daiteke, hala nola, Entoloma sepium delakoarekin, hau handiagoa da eta irin usainarekin. Entoloma prunuloides espeziearekin ere bai, honek oin motzagoa du eta habitat desberdina.

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udaberrian. Basoetako belarretan, bideetan, bideen mugetan etab. ateratzen da,[4]

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ameriketako Estatu Batuak eta Kanada arteko mugan, Europa.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 287 or. ISBN 84-404-0530-8..
  3. (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 215 or. ISBN 84-282-0541-X (T. 3). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
  4. (Gaztelaniaz) Lotina, Roberto. (1985). Mil setas ibericas. Diputacion foral de vizcaya, 279 or. ISBN 84-505-1806-7..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]