Floccularia luteovirens

Wikipedia, Entziklopedia askea
Floccularia luteovirens
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaAgaricales
FamiliaAgaricaceae
GeneroaFloccularia
Espeziea Floccularia luteovirens
Pouzar, 1957

Floccularia luteovirens Agaricaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Jangarritasuna ezezaguna da, baina oso urria denez; babestu egin behar da.

Sinonimoa: Armillaria luteovirens.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kapela: 5 eta 9 cm bitarteko diametrokoa. Lodia, mamitsua. Lehenbizi ia hemisferikoa, gero ganbila eta bukaeran laua, titirik gabea. Ertz erregularra eta biribilkatua. Hori-berde argi kolorekoa, gero biziagoa, hori-herdoil kolorea hartzen du igurztean. Azal lehorra, ezkatatsua eta ertzean errezel zurixkak utzitako hondakin oxkarratuekin.

Orriak: Nahiko estu, meheak, orritxo askorekin, itsatsiak edo ia libreak, oinaren inguruan eraztun formako eremu bat eratzen da, boli-hori kolorekoa.

Orri libreak: Oinera hurbiltzen diren orriak, baina ukitzen ez diotenak.

Hanka: 5 eta 8 cm bitarteko garaierakoa, eta 1 eta 2 cm bitarteko lodierakoa. Irmoa, betea, batzuetan oinarrian barnehutsa, zilindrikoa edo pixka bat loditua goialdean. Kolore zurikoa, haritsu-iletsua goialdean, hori-berdexka zikinez zikinduta beheko erdian. Eraztun errudimentarioa, errezel partzialak osatua, zati bat kapelaren ertzean geratzen da eta gainerakoa oinean, estaliaz eta ezkata txikiak eratuz.

Haragia: Oso lodia, zuri garbia erdian eta horia azalaren azpian. Usain leuna eta atsegina du.[2]

Etimologia: Armillaria terminoa latinetik dator, "arkulla" hitzetik, eskumuturrekoa esan nahi du. Eraztunagatik. Luteovirens epitetoa ere latinetik dator, horia esan nahi duen "luteus" hitzetik eta berdea esan nahi duen "virens" hitzetik. Bere kolore hori-berdeagatik.

Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ezezaguna, Espezie urria baita.[3]

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hain ezaugarri bereziak dituelako nahastezina da.

Oharra: Espezie honek sailkapenean arazo asko sortu ditu, batzuentzat Cystoderma da, beste batzuentzat Amanita eta beste batzuek Tricholoma generoan sartu dute, etab.[4]

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udaberrian eta udazkenean, hostozabalen basoetan eta sastrakadiak dituzten larreetan.[5]

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ipar Amerika, Europa, Errusia.

Espeziearen egoera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Aranzadi Elkartearen arabera, Fomitopsis rosea desagertzeko arriskuan dauden onddoen eusko-kantauriar Zerrenda Gorrian dago.[6] Azken urteotan mikologia adituek onddo batzuen beherakada kuantitatibo eta kualitatibo handia egon dela ohartarazi dute. Adituen esanetan, egoera honek hainbat eragile ditu, tartean klima aldaketa, pestiziden erabilera eta bilketa masiboak.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 227 or. ISBN 84-404-0530-8..
  3. (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 57 or. ISBN 84-282-0540-X (T.2). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
  4. (Gaztelaniaz) Palazon Lozano Fernando. (2006). Setas para todos. Jose Luis Añanos Echo Editorial Pirineo, 284 or. ISBN 84-87997-86-4..
  5. (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 162 or. ISBN 84-282-0865-4..
  6. Zerrenda Gorria, Aranzadi Zientzia Elkartea

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]