Cortinarius ionosmus
| Cortinarius ionosmus | |
|---|---|
| Sailkapen zientifikoa | |
| Erreinua | Fungi |
| Klasea | Agaricomycetes |
| Ordena | Agaricales |
| Familia | Cortinariaceae |
| Generoa | Cortinarius |
| Espeziea | Cortinarius ionosmus |
Cortinarius ionosmus Cortinariaceae familiako onddo espezie bat da.[1]
Sinonimoa: Telamonia ionosmus.
Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kapela: 3 eta 7 cm bitarteko diametrokoa, ganbila edo pixka bat titiduna, leuna, zetaduna, higrofanoa, arre-marroia hezetasunarekin, arre-grisaxka lehorrean, errezel zurixka fibrilosoarekin.
Orriak: Kafesne kolorekoak, zahartzean ilunagoak, nahikoa estu, lodiak eta itsatsi-atxikiak.
Hanka: 4 eta 8 cm bitarteko garaietakoa eta 0,5 eta 1 cm bitarteko diametrokoa, zurixka, oinarrian arrexkarako joerarekin, amaieran dena gris-arrexka; betea, zilindrikoa, klabiforme samarra. Errezelak hondakin fibrilosoak uzten ditu edo eraztunetan.
Haragia: Arre zurbila, luze irauten duen bioleta usain handi eta bereizgarriarekin.[2]
Etimologia: Cortinarius hitza, gortinatik dator, gortina eta guzti, errezelaren hondakin bereizgarriak direla eta. Ionosmus epitetoa grekotik dator, bioleta esan nahi duen “ionòs” hitzetik eta usaina esan nahi duen “osmos” hitzetik. Bere usainagatik.
Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Ez da jangarria.
Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Bere usainagatik ezagutzen da.
Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Udan. Mendiko Picea basoetan.
Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kanada, Euskal Herria, Pirinioak, Alpeak, Suedia, Norvegia.[3]
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 169 or. ISBN 84-282-0541-X (T. 3). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
- ↑ Cortinarius ionosmus: GBIF—the Global Biodiversity Information Facility.
