Onddo gaztaina

Wikipedia, Entziklopedia askea
Onddo gaztaina
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaBoletales
FamiliaGyroporaceae
GeneroaGyroporus
Espeziea Gyroporus castaneus
Quél., 1886
Mikologia
 
poroak himenioan
 
txapel ganbila
 
hanka biluzik dago
 
espora horiak dauzka
 
mikorrizak eratzen ditu
 
jangarria da

Oharra: ez fidatu soilik orri honetan ematen diren datuez perretxiko bat identifikatzeko orduan. Inolako zalantzarik izanez gero, kontsultatu aditu batekin.

Onddo gaztaina (Gyroporus castaneus) Gyroporaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Jangarria. Erraz ezagutzen da bere azalaren itxura arre eta distiratsuagatik, bai kapelan, bai oinean, batzuetan gaztaina kolorearen ia berdina.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kapela: 10 cm-ko diametrorainoko kapela, ganbila gaztetan eta laua zahartzean, azal matea eta marroi-gaztaina kolorekoa edo kanela kolore bereizgarria duena. Belusatua.

Tutuak: Motzak eta libreak; zuriak luzaroan hori-berdexkak amaieran.

Tutu libreak: Kirtenera hurbiltzen diren tutuak, baina ukitzen ez diotenak.

Poroak: Biribilak, txikiak eta tutuen kolorekoak.

Hanka: Kapelaren kolorekoa, batzuetan lerro eraztun itxurakoz jantzita, eta barrua laister lehizetsu bihurtzen zaio. Kapelatik oso erraz bereizten da.

Haragia: Trinkoa eta gogor samarra, airearekin urdinera aldatzen ez den zuri kolorekoa eta arrosarako joera duena, intxaur zaporekoa eta usain atseginekoa.[2]

Etimologia: Gyroporus hitza grekotik dator eta zirkulua esan nahi du, zirkulua eta poroak (póros). Poro biribilekin. Castaneus epitetoa berriz “kastanos” (bizantiarra) hitzetik dator, gaztaina esan nahi du; bere azalaren kolorea eta itxuragatik.

Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Jangarri ona. Perretxiko hau kontsumitzeko komeni da azala kentzea. Hanka ere bota egin behar da; arazo gastrointestinalak sortu ditu gutxi eginda jan denean.[3]

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Boletus felleus onddoarekin, arrosa-izokin koloreko tutuekin eta zapore mingots gogorreko haragiarekin.[4]

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udan eta udazkenean agertzen da hareazko lurretan, hostozabaletan. Bakarka edo talde txikiak osatuz egon daiteke, batzuetan oinetatik bi edo hiru elkartuta. Ez da oso ohikoa.[5]

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ipar Amerika, Europa, Ipar Afrika, Erdialdeko eta Hego Amerika, Asiako iparraldea, Zeelanda berria.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Lotina, Roberto. (1985). Mil setas ibericas. Diputacion foral de vizcaya, 373 or. ISBN 84-505-1806-7..
  3. (Gaztelaniaz) Palacios Quintano Daniel. (2014). Disfrutando con las setas. Leitzaran, Grafikak S.L. Andoain, Gipuzkoa, 132 or. ISBN 978-84-617-0196-4..
  4. (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 505 or. ISBN 84-282-0253-6 (T.I). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
  5. (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 32 or. ISBN 282-0865-4..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]