Atzapar zuri

Wikipedia, Entziklopedia askea
Atzapar zuria
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaCantharellales
FamiliaClavulinaceae
GeneroaClavulina
Espeziea Clavulina coralloides
Mikologia
 
himenio leuna
 
txapelik ez
 
hanka biluzik dago
 
espora zuriak dauzka
 
saprobioa da

Oharra: ez fidatu soilik orri honetan ematen diren datuez perretxiko bat identifikatzeko orduan. Inolako zalantzarik izanez gero, kontsultatu aditu batekin.

Atzapar zuria (Clavulina cristata) Clavulinaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Toxikoa izan gabe, nahasmendu gastrointestinalak eragin ditzake. Oso ohikoa udan eta udazkenean

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Karpoforoa: 3 eta 5 cm arteko altuera, zuri garbia edo zurixka, enbor batez eta adarrez osatuta dago, adarren goiko muturrak oilarraren gandorraren itxurako punta meheetan bukatzen dira.

Himenioa: Karpoforoaren adarren azalera osoa estaltzen du.

Hanka: 0,5 - 1 cm-ko diametroa duen enbor batez osatua dago, motza, lodia, haragitsua, eta hortik abiatzen dira bat-batean karpoforoaren adarrak. Batzuetan tonalitate lilak ditu.

Haragia: Zuria, zaila, zapore leuna, amaieran zapore mingotsa. Usain gabea.[2]

Etimologia: Cristata epitetoa latinetik dator, "cristatus" hitzetik, hau da, gandorrez hornituta esan nahi du. Bere itxuragatik

Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Sukaldaritzarako baliorik gabea.[3]

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Clavulina cinerea delakoarekin, baina hau grisa da, adar zimurtsuak eta mutur zorrotz eta koskadunak ditu. Bicolor aldaera, Clavulina cristata espezie tipotik bereizten da, adarren behealdea arrosa-arrez tindatuta edukitzeagatik.[4]

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udaren amaieran eta udazkenean, koniferoen eta hostoerorkorren basoen lurrean multzoetan hazten da. Oso ohikoa.[5]

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ipar Amerika, Europa, Erdialdeko Amerika, Asiako iparraldea.

Galeria[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Kutxa Fundazioa Sozial eta Kulturala. (1992). Euskal Herriko perretxikoak. Litografía Danona s. coop.ltda., 203 or. ISBN 84-7173-211-4..
  3. (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 560 or. ISBN 84-404-0530-8..
  4. (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 627 or. ISBN 84-282-0253-6 (T.I). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
  5. (Gaztelaniaz) Palacios Quintano Daniel. (2014). Disfrutando con las setas. Leitzaran, Grafikak S.L. Andoain, Gipuzkoa, 438 or. ISBN 978-84-617-0196-4..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]