Onddo purpura

Wikipedia, Entziklopedia askea
Onddo purpura
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaBoletales
FamiliaBoletaceae
GeneroaBoletus
Espeziea Boletus purpureus
Pers., 1825
Mikologia
 
poroak himenioan
 
txapel ganbila
 
espora gorri-laranjak dauzka
 
mikorrizak eratzen ditu
 
pozoitsua da

Oharra: ez fidatu soilik orri honetan ematen diren datuez perretxiko bat identifikatzeko orduan. Inolako zalantzarik izanez gero, kontsultatu aditu batekin.

Onddo purpura (Boletus purpureus) Boletaceae familiako onddoa da.[1] Toxikotasun maila aztertzen jarraitzen duten arren, urdail hesteetako hainbat arazoren susmagarria da, eta, beraz, ez da kontsumitu behar.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kapela: 5 eta 20 cm bitarteko diametrokoa. Haragitsua, solidoa, hasieran erdiesferikoa ondoren oso ganbila, geroago zabaldu egiten da. Orban gorri-odol-beltzaxka kolorekoekin, ukitzean urdindu egiten da, zikin itxura ematen dio honek. Azala, zetaduna eta belusduna. Ertza hasieran beherantz okertua eta gero zabaldu egiten da, batzuetan lobuluekin.

Tutuak: Luzeak, libreak edo oinean biribilduak. Hori-urre kolorekoak eta gero hori-oliba antzeko kolorekoak, ukitzean urdin bihurtzen dira.

Tutu libreak: Oinera hurbiltzen diren orriak, baina ukitzen ez diotenak.

Poroak: Txikiak, biribilduak edo angelutsuak. Gorri-odol ilun kolorekoak. Ukitzean urdin kolorea hartzen dute.

Hanka: 8 eta 18 cm bitarteko garaierakoa eta 2 eta 5 cm bitarteko diametrokoa. Gehienetan lodia eta erraboilduna, batzuetan zilindrikoa bakarrik. Gainazal osoa koloreztatzen duen erretikulu oso fin gorri batez estalia.

Haragia: Hori-lehoi kolorekoa, ebakitzean berehala urdintzen da eta handik ordu batzuetara gorri-purpura ilun kolorekoa bihurtzen da. Lodia, solidoa, fruta usainarekin, garratza eta fuertea, zapore gozoarekin.[2]

Etimologia: Boletus terminoaren etimologia eztabaidagarria da. Purpureus epitetoa latinetik dator, purpura, esan nahi duen "purpureus" hitzetik. Kapelaren eta poroen koloreagatik.

Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ez da jangarria.[3]

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Poro gorriak dituzten beste Boletus batzuekin nahas daiteke, hala nola: Boletus rhodopurpureus, Boletus xanthopurpureus, Boletus xanthocyaneus, Boletus satanas.

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Uztailetik urrira. Hainbat basoetan, hariztietan eta pagadietan batez ere.

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ekialdeko Kanada eta Ameriketako Estatu Batuak, Mendebaldeko Europa.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 499 or. ISBN 84-282-0253-6 (T.I). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
  3. (Gaztelaniaz) Ubillos Javier. (2020). Curso de iniciación a la micología, fichas micológicas. Asociacion cultural “Baxauri” Kultur Elkartea Mikologia, Bajauri, Cofradia Vasca de Gastronomia..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]