Anis-azpibeltz
| Anis-azpibeltza | ||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||||||||||||||||
| Sailkapen zientifikoa | ||||||||||||||||||||||||||||
| Erreinua | Fungi | |||||||||||||||||||||||||||
| Klasea | Agaricomycetes | |||||||||||||||||||||||||||
| Ordena | Agaricales | |||||||||||||||||||||||||||
| Familia | Agaricaceae | |||||||||||||||||||||||||||
| Generoa | Agaricus | |||||||||||||||||||||||||||
| Espeziea | Agaricus sylvicola Peck, 1872 | |||||||||||||||||||||||||||
| Mikologia | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
Anis-azpibeltza (Agaricus silvicola) Agaricaceae familiako perretxiko espezie bat da.[1] Jateko ona, baina Agaricus xanthoderma toxikoarekin nahasteko arriskuarekin.
Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kapela: 4 eta 9 cm arteko diametrokoa, zuri garbi edo zuri-krema kolorekoa, kromo-horiz zikindua edo laranja zurbilez. Globo itxurakoa, gero erdi-esferikoa, azkenean laua. Azala bereizteko erraza, lodia, zaila, lehorra, leuna, zetaduna, distiratsua eta satinatua.
Orriak: Hasieran gris-arrosa zurbil kolorekoak, gero marroi-haragi kolorekoak, azkenik marroi-txokolate kolorekoak, oso estu, desberdinak eta oinetik bereiziak.
Hanka: Liraina, banangarria, oinarrirantz lodituta, zuri grisaxka, hori-arrosaz tindatua, purpura kolorekoa eraztunetik gora. Eraztun iraunkorra, baina hauskorra, mehea eta biguna.
Haragia: Zuria, mehea, marroia zahartzean, zapore gozokoa eta anis usain sendokoa.[2]
Etimologia: Agaricus terminoa grekotik dator, perretxikoa esan nahi duen "agarikón" hitzetik. Silvicola epitetoa latinetik dator, basoetako biztanle esan nahi duen "silvicola" hitzetik. Bere habitatagatik.
Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Jangarri ona eta gustagarria, bere anis usain atseginagatik.[3]
Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Amanita verna eta Amanita virosa hilgarriekin, Amanitak bolba dute oinarrian eta Agaricus generokoek ez. Gainera, Amaniten orriak eta esporak erabat zuriak dira.[4]
Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Udan eta udazkenean. Hostoerorkorren eta erretxinadunen basoetan arrunta, talde txikitan ateratzen da.[5]
Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Europa, Ipar Amerika.
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 333 or. ISBN 84-404-0530-8..
- ↑ (Gaztelaniaz) Bauer Carlo Alberto. (1982). Los Hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A., Barcelona, 297 or. ISBN 84-282-0666-X..
- ↑ (Gaztelaniaz) Palazon Lozano Fernando. (2006). Setas para todos. JoseLuis Añanos Echo Editorial Pirineo, 334 or. ISBN 84-87997-86-4..
- ↑ (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 69 or. ISBN 84-282-0541-X (T. 3). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Datuak: Q384480
Multimedia: Agaricus silvicola / Q384480