Amanita proxima
| Amanita proxima | ||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||||||||||||||||
| Sailkapen zientifikoa | ||||||||||||||||||||||||||||
| Erreinua | Fungi | |||||||||||||||||||||||||||
| Klasea | Agaricomycetes | |||||||||||||||||||||||||||
| Ordena | Agaricales | |||||||||||||||||||||||||||
| Familia | Amanitaceae | |||||||||||||||||||||||||||
| Generoa | Amanita | |||||||||||||||||||||||||||
| Espeziea | Amanita proxima Dum. 1916. Bull. Trimestriel Soc. Myco.
| |||||||||||||||||||||||||||
| Mikologia | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
Amanita proxima Amanita generoko onddoa da.[1] Perretxiko pozoitsua da.
Sinonimoak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Amanita ovoidea f. proxima (Dum.) E.-J. Gilbert. 1918.
Amanita ovoidea var. proxima (Dum.) Singer. 1947.
Amanita ovoidea var. proxima (Dum.) Kühner & Romagn. nom. inval. 1953.
Amanita solitaria var. proxima (Dum.) Bertaux. 1964.
Amanita ovoidea var. proxima (Dum.) Bon & Courtec. 1987. Doc. Mycol.
Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kapela: Hasieran arrautza itxurakoa, gero bolba apurtu egiten zaio eta 5-22 (30) cm-ko diametroa duen kapela agertzen da, hasieran globo itxurakoa gero ganbil-lautua. Ertza ildaskatu gabea, errezel orokorraren hondarrek eragindako flokoso-irintsua eta heltzen denean makurretik laura. Azala leuna eta distiratsua, oro ar, errezel orokorraren hondarrik gabe eta kolore zuritik zuri-kremara eta batzuetan herdoil koloreko orbanekin.
Orriak: Libreak, estu, sabeldunak, zuriak eta erreflexu arrosaren bat dutenak.
Orri libreak: Kirtenera hurbiltzen diren orriak, baina ukitzen ez diotenak.
Hanka: Zilindrikoa, 8-15 x 1-2,5 cm-ko kolore zurikoa, eraztunaren ondarrekin eta oinarria erraboil samarrekoa, mintzezko bolba batez inguratua eta okre-lur kolorekoa.
Eraztuna goian eta apur bat mintzezkoa, baina iheskorra eta beti hondarrak uzten dituena.
Haragia: Zuria, usain ahulekoa eta zapore gozoegia duena, baina ez atsegina.[2]
Etimologia: Amanita grekotik dator eta Zilizia eta Siria arteko mendiari egiten dio erreferentzia, han oso ugariak ziren eta. Grezieraz beste esanahi bat ere badu, perretxikoa, kontzeptu orokor gisa.
Toxikotasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Toxikoa
Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Tamaina handiagoko Amanita ovoidea-rekin nahas daiteke, ukipen txikienarekin eskuak zikintzen dituzten eraztun eta oin irintsuekin.[3]
Frogatuta dirudi Amanita proxima toxikoa dela eta Amanita ovoidea berriz ez.
Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Lur kareduneko artadi eta pinudietan hazten den espezie berozalea.
Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Frantzia, Espainia, Grezia, Krimeako penintsula eta Ontario.
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Palazon Lozano Fernando. (2001). Setas para todos. Jose Luis Añanos Echo EDITORIAL PIRINEO, 355 or. ISBN 84-87977-86-4..
- ↑ (Gaztelaniaz) Palacios Quintano Daniel. (2014). Disfrutando con las setas. Leitzaran, Grafikak S.L. Andoain, Gipuzkoa, 298 or. ISBN 978-84-617-0196-4..
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- (Frantsesez) Amanita proxima Amanite proche de ovoide ou Amanite à volve rousse
- (Ingelesez) Amanita proxima Mycobank-en
Datuak: Q3613611
Multimedia: Amanita proxima / Q3613611
.jpg)
