Pinu-sustraietako ardagai

Wikipedia, Entziklopedia askea
Pinu-sustraietako ardagaia
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaPolyporales
FamiliaFomitopsidaceae
GeneroaPhaeolus
Espeziea Phaeolus schweinitzii
Pat., 1900
Pinu-sustraietako ardagaia goitik eta behetik ikusia.
Pinu-sustrietako ardagaia alertze baten.

Pinu-sustraietako ardagaia (Phaeolus schweinitzii) Fomitopsidaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Inonotus hispidus eta Gymnopilus spectabilis delakoen konposatu haluzinogeno eta lasaigarri berak ditu. Pazifikoko uharte batzuetako errituetan erabiltzen da.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kapela: 10-25 cm-koa eta 1-3 cm-ko lodierakoa, zirkulu formakoa edo zirkuluerdikoa, giltzurrun formakoa edo abaniko itxurakoa; lehenengo ganbila gero inbutu itxuran. Gaztetan hori-sufre kolorea du, eta zahartzean, erdigunetik hasita, marroi edo arre-herdoil kolorera bihurtzen joaten da. Azala ilupaduna eta feltroduna. Ertza mehea, gingilduna, batzuetan oso deformatua.

Tutuak: Luzeak oinaren inguruan, kanpoaldera erabat murrizten dira; oso dekurrenteak, hasieran horiak, ondoren herdoil kolorekoak.

Tutu dekurrenteak: Hanka ukitzeaz gain, beherantz jarraitzen duten tutuak.

Poroak: Irregularrak, poligonalak, tutuen kolorekoak.

Haragia: Biguna, harroa suberosoa zahartzaroan, hori-azafrai kolorekoa, azkenean arre-herdoil kolorekoa.[2]

Etimologia: Schweinitzii epitetoa izen berezi bat da, L. v. Schweinitz mikolologo alemaniar-amerikarraren omenez.

Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ez da jangarria.[3]

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Zaila da beste espezie batekin nahastea.[4]

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udazkenean, koniferoen basoetan, deskonposatzen ari diren pinu motzondoetan, batzuetan humusean.[5]

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ipar Amerika, Eurasia; sartua: Zeelanda Berria, Australia, Hego Afrika.

Galeria[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 640 or. ISBN 84-404-0530-8..
  3. (Gaztelaniaz) Kutxa Fundazioa Sozial eta Kulturala. (1992). Euskal Herriko perretxikoak. Litografía Danona s. coop.ltda., 446 or. ISBN 84-7173-211-4..
  4. (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 555 or. ISBN 84-282-0253-6 (T.I). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
  5. (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 316 or. ISBN 84-282-0865-4..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]