Galanperna arre-lilazeo
Galanperna arre-lilazeoa | |
---|---|
Iraute egoera | |
Kaltebera (IUCN 3.1) | |
Sailkapen zientifikoa | |
Erreinua | Fungi |
Klasea | Agaricomycetes |
Ordena | Agaricales |
Familia | Agaricaceae |
Generoa | Lepiota |
Espeziea | Lepiota brunneolilacea |
Galanperna arre-lilazeoa (Lepiota brunneolilacea) Agaricaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Pozoitsua. Hilgarria izan daiteke ugaztunentzat
Deskribapena
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Kapela: 3 eta 7 cm bitarteko diametrokoa, kanpai itxurakoa, ganbila, titi zabal eta baxuarekin, azala okre-arre kolorekotik arrera doana, tindu arrosa koloreko arinekin, ezkata gorrixka-lila kolorekoekin, ertzerantz banatu egiten dira ezkata zentrokide eta trinkoetan, hondo zurixkaren gainean.
Orriak: Zuriak, zabalak, libreak eta desberdinak.
Orri libreak: Oinera hurbiltzen diren orriak, baina ukitzen ez diotenak.
Hanka: 4 eta 6 cm bitarteko luzerakoa eta 0,6 eta 1 cm bitarteko lodierakoa, zurixkatik arrosa-lilara doan kolorekoa, eraztunetik gora leuna eta behera arre koloreko sigi-sagan dauden marrekin apaindua, eraztun sinplea, mintzezkoa, zurixka, ertza arre kolorekoa, oinean marka bat utzita desagertu daiteke.
Haragia: Zurixka, arrosa samarrekoa edo ardo kolore samarrekoa oinean. Usain ahulekoa edo usain gabea.[2]
Etimologia: Lepiota hitza grezierazko "lepis" "lepistós" hitzetatik eta "oús" eta "otós ear" hitzetatik dator, kapela esan nahi duena. Ezkatadun kapela duen onddoa.
Toxikotasuna
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Pozoitsua. Hilgarria izan daiteke.
Nahasketa arriskua
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Lepiota lilacea delakoarekin nahas daiteke batzuetan, kontuz ibili ezean.
Sasoia eta lekua
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Hareazko dunetan eta lurzoru alubialetan, barnealdean.
Banaketa eremua
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Itsas kostaldetik gertu, Euskal Herritik Herbehereetara.
Erreferentzia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 286 or. ISBN 84-282-0865-4..