Lactarius glyciosmus
| Lactarius glyciosmus | ||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||||||||||||||||
| Sailkapen zientifikoa | ||||||||||||||||||||||||||||
| Erreinua | Fungi | |||||||||||||||||||||||||||
| Klasea | Agaricomycetes | |||||||||||||||||||||||||||
| Ordena | Russulales | |||||||||||||||||||||||||||
| Familia | Russulaceae | |||||||||||||||||||||||||||
| Generoa | Lactarius | |||||||||||||||||||||||||||
| Espeziea | Lactarius glyciosmus Fr., 1838 | |||||||||||||||||||||||||||
| Mikologia | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
Lactarius glyciosmus Russulaceae familiako onddo bat da.[1] Ez da jangarria, espezie txikia eta arraroa delako. Ez da ohikoa Euskal Herrian, baina oso hedatua dago Europako iparraldean.
Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kapela: 4 eta 6 cm arteko diametrokoa, hasieran ganbila, gero laua eta azkenik apur bat hondoratua erdian, askotan titi txiki batekin. Azala likatsua eguraldi hezearekin; gainerakoan lehorra, pruinaduna eta apur bat zimurtua edo zimeldua. Kolorea gris-beix eta arrosa-lila artean ibiltzen da.
Orriak: Ez oso estu, adnatak edo dekurrenteak, tartekatutako orritxo ugarirekin, krema-laranja koloretik lehoi kolorera doazenak.
Orri adnatak: Oinera iritsi eta harekin bat egiten duten orriak.
Orri dekurrenteak: Hanka ukitzeaz gain, beherantz jarraitzen duten orriak
Hanka: 2-4 x 0,3-0,8 cm-koa, luzea, lehorra, hauskorra, oinarrirantz mehetua eta orrien kolore berekoak.
Haragia: Mehea, hauskorra, hasieran zaporea gozoa, gero garratz samarra, eta kokozko gaileten usain bereizgarria du. Latex-a ez oso ugari, zuria, hasieran zapore gozokoa, gero garratza.[2]
Etimologia: Lactarius terminoa “lac”, “lactis”, esnetik dator; esneari dagokio. Latex-a jariatzen dutelako ebakitzean edo haustean. Glyciosmus epitetoa grekotik dator, "glykys" hitzetik, gozoa esan nahi du, eta "osme" hitzetik usaina esan nahi du. Bere usain bereziagatik.
Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Ez da jangarria.[3]
Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Erraz identifikatzen da, batez ere kokozko gaileten usain handiagatik, lila tinduak dituen titidun kapelagatik eta urkietan ateratzen delako.
Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Udan eta udazkenean, batez ere urkien eta haltzen azpian.[4]
Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Europa, Japonia, Errusia, Zeelanda Berria, Kanada eta Ameriketako Estatu Batuak.
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Kutxa Fundazioa Sozial eta Kulturala. (1992). Euskal Herriko perretxikoak. Litografía Danona s. coop.ltda, 617 or. ISBN 84-7173-211-4..
- ↑ (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona,, 381 or. ISBN 84-282-0253-6 (T.I). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
- ↑ Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 88 or. ISBN 84-282-0865-4..
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Datuak: Q650468
Multimedia: Lactarius glyciosmus / Q650468
Espezieak: Lactarius glyciosmus