Cortinarius multiformis

Wikipedia, Entziklopedia askea
Cortinarius multiformis
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaAgaricales
FamiliaCortinariaceae
GeneroaCortinarius
Espeziea Cortinarius multiformis
Fr., 1838

Cortinarius multiformis Cortinariaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Jangarria da, baina identifikazioa ziurtatzeko azterketa mikroskopikoa egin behar da, eta, beraz, praktikoagoa ez jasotzea.

Sinonimoak: Cortinarius allutus, Cortinarius lundelli.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kapela: 4 eta 10 cm bitarteko diametrokoa, ganbila erdi lau-ganbila. Ertza biribildua, mehea, ildaskatu gabea. Azal likatsua, hori-okre antzeko uniforme kolorekoa, eta errezel unibertsaletik datozen zuntzexka erradial ilunagoekin eta errezel zuri baten hondarrekin.

Orriak: Nahikoa estu, orritxo ugarirekin nahasita, zurbilak, hasieran zurixkak, gero krema kolorekoak eta bukaeran herdoil kolorekoak esporengatik.

Hanka: Irmoa, betea, 5 eta 10 cm bitarteko garaierakoa eta 1 eta 1,5 cm bitarteko lodierakoa, lehorra, distiratsua, zetadun-fibrilosoa, hasieran zuria, gero, okre argia gortinatik gora eta marroi-okre antzekoa gortinatik behera. Erraboila alboan, oinarrian zurixka. Gortina zuria eta iheskorra.

Haragia: Lodia, lehenbizi irmoa, gero biguna, zurixka, zertxobait okre antzekoa erraboilean. Oinarriekin marroi-horixkan erreakzionatzen du.[2]

Etimologia: Cortinarius hitza, gortinatik dator, gortina eta guzti, errezelaren hondakin bereizgarriak direla eta. Multiformis epitetoa latinetik dator, era askotara, esan nahi duen "multiformis" hitzetik. Duen itxura aldakorragatik.

Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Jan daiteke, baina hobe ez jatea, Cortinarius asko ez baitira behar bezaka aztertu.[3]

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Talde bereko zenbait espezie nahiko antzekoak dira, hala nola: Cortinarius ochropallidus, Cortinarius gracilior, Cortinarius polymorphus.[4]

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udazkenean, haritzen azpian.[5]

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanada, Ameriketako Estatu Batuak, Europa, Errusia, Japonia.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 448 or. ISBN 84-404-0530-8..
  3. (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 227 or. ISBN 84-282-0253-6 (T.I). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
  4. (Gaztelaniaz) Lotina, Roberto. (1985). Mil setas ibericas. Diputacion foral de vizcaya, 224 or. ISBN 84-505-1806-7..
  5. (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 210 or. ISBN 84-282-0865-4..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]