Cortinarius triformis

Wikipedia, Entziklopedia askea
Cortinarius triformis
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaAgaricales
FamiliaCortinariaceae
GeneroaCortinarius
Espeziea Cortinarius triformis
Fr., 1838

Cortinarius triformis Cortinariaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Jan daiteke, baina balio gutxi du sukaldaritzan.

Sinonimoa: Cortinarius subferrugineus.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kapela: 4 eta 10 cm bitarteko diametrokoa, konikoa gaztetan, gero ganbila, titi zabal batekin, erdira mamitsua. Azal horixka-ilehori kolorekoa edo krema-okre antzekoa, berezko zuntz txikiekin. Higrofanoa, marroi-gorrixka ilun kolorekoa zopatuta dagoenean. Ertz izurtua eta mehea.

Orriak: Estu, kafesnearen kolorekoak.

Hanka: Zurixka, zilar kolorekoa goialdean, batzuetan desagertzen den zuntz-lerro batekin. 3,5 eta 8 cm bitarteko garaierakoa eta 1 eta 1,5 cm bitarteko lodierakoa. 3 cm-ko diametroa duen erraboil puztu oboide-fusiforme batekin. Gortina zuri eta iheskor batekin.

Haragia: Trinkoa, zuria kapelarena, urtsua eta grisaxka samarra oinarena. Usain atsegina du eta zapore leuna. Kolore gorria hartzen du fenolanilina erreaktiboarekin.[2]

Etimologia: Cortinarius hitza, gortinatik dator, gortina eta guzti, errezelaren hondakin bereizgarriak direla eta.

Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Jangarria, baina balio gastronomiko txikikoa.[3]

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Cortinarius turgidus delakoarekin nahas daiteke.[4]

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Urritik azarora, hostozabalen azpian.

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Europa, Errusia.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 464 or. ISBN 84-404-0530-8..
  3. (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 177 or. ISBN 84-282-0541-X (T. 3). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
  4. (Gaztelaniaz) Ubillos Javier. (2020). Curso de iniciación a la micología, fichas micológicas. Asociacion cultural “Baxauri” Kultur Elkartea Mikologia, Bajauri, Cofradia Vasca de Gastronomia.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]