Discina ancilis

Wikipedia, Entziklopedia askea
Discina ancilis
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaPezizomycetes
OrdenaPezizales
FamiliaDiscinaceae
GeneroaDiscina
Espeziea Discina ancilis
Sacc., 1889
Mikologia
 
himenio leuna
 
txapelik ez
 
ez dauka orririk
 
espora marroiak dauzka
 
saprobioa da
 
ez jatea aholkatzen da

Oharra: ez fidatu soilik orri honetan ematen diren datuez perretxiko bat identifikatzeko orduan. Inolako zalantzarik izanez gero, kontsultatu aditu batekin.

Discina ancilis Discinaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Jangarria, baina Gyromitra generokoekin nahasteko arriskua du.

Sinonimoak: Peziza perlata, Acetabula ancilis, Discina perlata.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Apotezioa: 4 eta 13 cm bitarteko diametrokoa; hasieran kopa moduan, gero irekia, izurtu samarra.

Himenioa: Zimurtsua, arre ilun kolorekoa isla gorrixkekin. Kanpoko aldea argiagoa arrosakara tonuekin.

Hanka: Laburra, zimurtua.

Haragia: Lodia, zurixka, usaingabea.[2]

Etimologia: Perlata epitetoa, perla txikiz apaindua dagoelako du.

Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Jangarria, baina arriskutsua.[3]

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Disciotis venosa delakoarekin nahas daiteke, honek kloro-usaina du eta lurrean ateratzen da.[4]

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udaberrian. Koniferoen basoetan, egur hondarretan. Ez da oso ohikoa.[5]

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanada, Ameriketako Estatu Batuak, Europa, Errusia, Japonia.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 739 or. ISBN 84-404-0530-8..
  3. (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa.. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 675 or. ISBN 84-282-0540-X (T. 2). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)...
  4. (Gaztelaniaz) Ubillos Javier. (2020). Curso de iniciación a la micología, fichas micológicas. Asociacion cultural “Baxauri” Kultur Elkartea Mikologia, Bajauri, Cofradia Vasca de Gastronomia.
  5. (Gaztelaniaz) Calvo Pérez Javi. (2006). El mundo de las setas. Asociacion Micológica Fungipedia.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]