Gliophorus psittacinus

Wikipedia, Entziklopedia askea
Gliophorus psittacinus
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaAgaricales
FamiliaHygrophoraceae
GeneroaGliophorus
Espeziea Gliophorus psittacinus
Herink, 1958

Gliophorus psittacinus Hygrophoraceae familiako onddo espezie bat da.[1] Haragi mehea, hauskorra, ez da oso egokia janaria prestatzeko.

Sinonimoak: Hygrophorus sciophanus, Hygrocybe sciophana.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kapela: 2 eta 4 cm bitarteko diametrokoa, hasieran irregularki ganbila, ondoren zabaldu egiten da titi batekin. Higrofanoa, kolore aldakorrekoa: marroi arrea, ilunagoa erdian ura xurgatuta dagoenean eta marroi-horixka tinduekin lehor dagoenean. Ertz mehea eta irregularra du, ildaskatua.

Orriak: Itsatsiak, zabal, orritxoekin nahasiak, gaztetan hori-berdexka kolorekoak eta gero arrosa koloreko tinduak hartzen dituzte.

Hanka: 5 eta 7 cm bitarteko luzerakoa, zuri-arrosakara kolorekoa tonu berdexkekin goialdean eta horixkekin oinarrian.

Haragia: Mehea, hauskorra, zuri-horixka kolorekoa. Usain eta zapore hautemanezinak.[2]

Etimologia: Hygrocybe terminoa grekotik dator eta kapela hezearekin, esan nahi du.

Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ez du sukaldaritzarako balio.[3]

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hygrocybe psittacina espeziearekin nahas daiteke, baina hau likatsua da eta berde kolorekoa.

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udazkenean eta neguan, larreetan eta zelaietan.[4]

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Mundu osoa.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo, .. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 127 or. ISBN 84-404-0530-8..
  3. (Gaztelaniaz) Lotina, Roberto, .. (1985). Mil setas ibericas. Diputacion foral de vizcaya, 349 or. ISBN 84-505-1806-7..
  4. (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 112 or. ISBN 84-282-0865-4..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]