Edukira joan

Inocybe phaeoleuca

Wikipedia, Entziklopedia askea
Inocybe phaeoleuca
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaAgaricales
FamiliaInocybaceae
GeneroaInocybe
Espeziea Inocybe phaeoleuca
[[|]]

Inocybe phaeoleuca Inocybaceae familiako onddo espezie bat da.[1]

Sinonimoa: Inocybe splendens var. phaeoleuca.

Kapela: 50 cm arteko diametrokoa, lehenbizi koniko-kanpai itxurakoa, gero lau-ganbila, ondoren zabaldua titi nabarmen puntazorrotz samar batekin, hasieran ertza inkurbatua, zorrotza, osoa, zahartzean pitzatua. Kapelaren azala fibrilosoa, errezel orokorraren gris-zurixka koloreko hondakinekin, hasietan marroi ilun kolorekoa, marroi-hur kolorekoa, ertzerantz argiagoa, garatzean gainazala pitzatu egiten da eta hondo zurbilagoa ikusten da.

Orriak: Ez oso estu, sabeldunak, adnatuak, zurixkak, gero gris-marroi kolorekoak, ertza koska irregularrekin, zurixka.

Hanka: 50 mm arteko garaierakoa eta 6 mm arteko diametrokoa, luzanga, zilindrikoa, oinarria pixka bat loditua, fibrilosoa, pruina fin batekin goialdean, hasieran zurixka, gero okre antzeko kolorez zikindua.

Haragia: Ez oso lodia, zurixka, usain espermatikoa du eta zaporea ez oso nabarmena.

Etimologia: Inocybe terminoa, muskulua, nerbioa, zuntza esan nahi duen, "is inós" hitzetik eta burua, esan nahi duen "cybe" hitzetik dator, hau da, zuntzezko kapela.

Jangarritasuna

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ez da jangarria, toxikoa izan daiteke.[2]

Nahasketa arriskua

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Inocybe splendes var. Phaeoleuca oso antzekoa da.

Sasoia eta lekua

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udan eta udazkenean. Hostozabalen basoetan, oso arraroa koniferoen azpian, lurzoru karedunetan. Oso urria.[3]

Banaketa eremua

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanada, Alaska, Mexiko, Argentina, Europa, Errusia, Kaukasia.[4]

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 240 or. ISBN 84-282-0865-4..
  3. (Gaztelaniaz) Sociedad micológica Barakaldo. Investigación y divulgación de la micologia.
  4. Inocybe phaeoleuca: GBIF—the Global Biodiversity Information Facility.

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]