Lepiota sublaevigata
Lepiota sublaevigata | |
---|---|
Sailkapen zientifikoa | |
Erreinua | Fungi |
Klasea | Agaricomycetes |
Ordena | Agaricales |
Familia | Agaricaceae |
Generoa | Lepiota |
Espeziea | Lepiota sublaevigata M. Bon & J. Boiffard, 1980
|
Lepiota sublaevigata Agaricaceae familiako onddo espezie bat da.[1]
Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kapela: 2 eta 4 cm bitarteko diametrokoa, konikoa lehenik, gero ganbil-laua titiarekin, ertza soberakinekin, errezelaren hondar zurixkaz eta flokosoz apaindua. Kapelaren azala lehorra, pikor xeheekin, arre-arrosakara kolorekoa, erdian gorrixka.
Orriak: Libreak, zabalak, zuriak edo zuri-krema kolorekoak.
Orri libreak: Oinera hurbiltzen diren orriak, baina ukitzen ez diotenak.
Hanka: Zilindrikoa, nahiko estilizatua, erraboilik gabea, zuria edo lehoi kolorekoa, gainazal kotoitsua. Gutxi definitutako eraztuna eta iheskorra.
Haragia: Zuria, zahartzean marroi kolorea hartzen joaten da. Usain atseginekoa.[2]
Etimologia: Lepiota terminoa grezierazko "lepis" "lepidos" hitzetatik dator eta "oús" eta "otós ear" hitzetatik, kapela esan nahi duena. Ezkatadun kapela duen ondoa.
Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Baztertu beharrekoa, toxikoa dela susmatzen da.[3]
Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Lepiota sublaevigata delakoak Cystoderma generoko espezieen bezalako kapelaren azal pikortsua du, titidun kapela, ertz flokosoa eta oin kotoitsua.[4]
Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Udan eta udazkenean. Hostozabalen eta koniferoen basoetan, lurzoru neutro eta hareatsuetan. Ez da oso ohikoa.[5]
Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Espainia, Frantzia, Alemania, Austria, Erresuma Batua, Alpeak, Kanariak.[6]
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 284 or. ISBN 84-282-0865-4..
- ↑ (Gaztelaniaz) Sociedad micológica Barakaldo. Investigación y divulgación de la micologia. .
- ↑ (Gaztelaniaz) Morales Pulido Juan, Carmona Perate José Julián. (1981). Sociedad Micologica Extremeña, Medalla de Extremadura 2019.
- ↑ (Gaztelaniaz) Velazquez Vergara José Ignacio, Suarez Gil Angela. (2009). Catalogo micológico. Banco de setas.
- ↑ Lepiota sublaevigata: GBIF—the Global Biodiversity Information Facility.