Panaeolus rickenii
| Panaeolus rickenii | |
|---|---|
| Sailkapen zientifikoa | |
| Erreinua | Fungi |
| Klasea | Agaricomycetes |
| Ordena | Agaricales |
| Familia | Bolbitiaceae |
| Generoa | Panaeolus |
| Espeziea | Panaeolus rickenii Hora, 1960 |
Panaeolus rickenii edo Panaeolus acuminatus var. rickenii Bolbitiaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Beste Panaeolus batzuk bezala, toxikoa den susmoa dago. Gainera, haragi gutxi du eta simaurretan hazten da, erabat baztergarria da.
Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kapela: Higrofanoa, 1,5 eta 2,5 cm bitarteko diametrokoa, koniko-kanpai itxurakoa azkenera arte. Kolorea: arre-gorrixka, arre-beltzaxka, arre-txokolate kolorea, batzuetan erreflexu berdexkekin. Hezetasunean, pixka bat ildaskatua izaten du ertza.
Orriak: Estu, hasieran grisaxkak, gero beltzaxkak, jaspeztatuak, ertz zurixkarekin.
Hanka: Tentea, luzea, 13 mm artekoa, pruina zurixka barez estalia dago, eta haren azpian kolore arre-gorri-beltzaxka bat hautematen da.
Haragia: Gutxi. Usaingabea.[2]
Etimologia: Panaeolus terminoa, grezieratik dator, "panaiolos" hitzetik, "pas pasa pan" = dena, eta "aiólos" = hainbat koloretakoak. Rickeni epitetoa pertsona izenetik dator, Adalbert Ricken mikologoaren omenez
Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Ez da jangarria.[3]
Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Panaeolus subbalteatus delakoarekin nahas daiteke, honek kapela hemisferikoa du, inoiz ez kanpai-formakoa, eta orrien ertza, kolore berekoa.[4]
Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Udazkenean. Belardietan edo eremu belartsuetan eta itzaltsuetan; azienda gorotz asko dagoen lekuetan.[5]
Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Ipar Amerika, Europa, Australia.
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 382 or. ISBN 84-404-0530-8..
- ↑ (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 87 or. ISBN 84-282-0540-X (T. 2). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
- ↑ (Gaztelaniaz) Ubillos Javier. (2020). Curso de iniciación a la micología, fichas micológicas. Asociacion cultural “Baxauri” Kultur Elkartea Mikologia, Bajauri, Cofradia Vasca de Gastronomia.
- ↑ (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 264 or. ISBN 84-282-0865-4..
