Paralepista gilva
Paralepista gilva | |
---|---|
Sailkapen zientifikoa | |
Erreinua | Fungi |
Ordena | Tricholomatales |
Familia | Tricholomataceae |
Generoa | Paralepista |
Espeziea | Paralepista gilva [[|]] |
Lepiota subgracilis Tricholomataceae familiako onddo espezie bat da.[1]
Sinonimoa: Clitocybe gilva, Lepista gilva.
Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kapela: 5 eta 10 cm bitarteko diametrokoa. Ez oso mamitsua, hasieran ganbila, ondoren lau-deprimitua edo inbutu moduan; leuna, glabroa, distiratsu samarra, horixka, edo hur kolorekoa edo hori-marroi argi kolorekoa, eguraldi lehorrarekin zurbilagoa.
Orriak: Sinpleak, zurixkak, estu, dekurrente luze.
Orri dekurrenteak: Hanka ukitzeaz gain, beherantz jarraitzen duten orriak.
Hanka: 3 eta 7 cm bitarteko garaierakoa eta 0,4 eta 0,6 cm bitarteko lodierakoa. Leuna, kolore berekoa edo argiagoa, haritsua, betea gero barnehutsa; oinarria feltroduna hifa mizeliodunekin eta sarritan loditua.
Haragia: Zurbila, okre antzeko argia oinaren oinarrian; usain aromatiko samarrekoa eta zapore garratz samarrekoa.[2]
Etimologia: Clitocybe hitza grekotik dator, burua esan nahi du, kapelaren formagatik. Gilva epitetoa berriz latinetik dator, horia, esan nahi duen "gilvus" hitzetik.
Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Jangarria.[3]
Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Clitocybe inversa baino argiagoa da, antzekoa da tamainaz eta itxuraz; bestalde berezko tantatxoengatik kapelaren gainazala gehienetan distiratsua izaten du, batez ere ertzerantz.
Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Udan eta udazkenean. Koniferoen eta hostozabalen basoetan, taldekoia da, zirkuluetan ere ateratzen da.
Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Ameriketako Estatu Batuak, Kanada, Europa, Errusia.[4]
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 142 or. ISBN 84-282-0865-4..
- ↑ (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 367 or. ISBN 84-282-0540-X (T. 2). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
- ↑ Paralepista gilva: GBIF—the Global Biodiversity Information Facility.