Ramaria gracilis
Ramaria gracilis | |
---|---|
Sailkapen zientifikoa | |
Erreinua | Fungi |
Klasea | Agaricomycetes |
Ordena | Gomphales |
Familia | Gomphaceae |
Generoa | Ramaria |
Espeziea | Ramaria gracilis Quél., 1888 |
Ramaria gracilis Gomphaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Ez da jangarria, batez ere haragi gutxi eta mingotsa duelako.
Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Karpoforoa: Karpoforo osoak 3 eta 6 cm bitarte ditu garaieran eta 2 eta 5 cm bitarte zabaleran, sustrai antzeko oinarriarekin, 1 eta 1,5 bitarteko luzerakoa eta 0,3 eta 0,5 cm bitarteko lodierakoa, rizoformo zuriek luzatuta. Koral itxurako adarkatzeak dikotomikoki banatuta daude, eta gorputz-adarrak behin baino behiagotan banatuta daude, puntan arantza gisa amaitzeko. 1 eta 3 mm-ko lodierako adarrak, okre-horixka argi kolorekoak dira, haragi koloreko eta zurixka koloreko islekin goialderantz, eta ukitzean ez da zikintzen.
Haragia: Elastikoa, zaila, anisaren usain arin batekin eta zapore mikatz samarrekoa.[2]
Etimologia: Ramaria terminoa, latinetik dator "ramus" hitzetik, adar, esan nahi du.
Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Sukaldaritzako baliorik gabea.[3]
Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Ramaria invalii delakoarekin nahas daiteke, honek hori-okre txigortu kolorea du. Ramaria stricta espeziearekin ere bai, honek anis usaina du eta zurezko substratuetan hazten da batez ere, handiagoa da eta horixka-okre antzeko kolorea du.
Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Udan eta udazkenean, lurrean, koniferoen basoetan, batzuetan badu hildako egurrarekin zer ikusia, urria, bakarka edo taldean has daiteke.[4]
Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Ipar Amerika, Panama, Paraguai, Europa, Errusia, Himalaiako eremua, Australia, Zeelanda Berria.
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 572 or. ISBN 84-404-0530-8..
- ↑ (Gaztelaniaz) Ubillos Javier. (2020). Curso de iniciación a la micología, fichas micológicas. Asociacion cultural “Baxauri” Kultur Elkartea Mikologia, Bajauri, Cofradia Vasca de Gastronomia.
- ↑ (Gaztelaniaz) Morales Pulido Juan, Carmona Perate José Julián. (1981). Sociedad Micologica Extremeña, Medalla de Extremadura 2019.