Edukira joan

Ramaria gracilis

Wikipedia, Entziklopedia askea
Ramaria gracilis
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaGomphales
FamiliaGomphaceae
GeneroaRamaria
Espeziea Ramaria gracilis
Quél., 1888

Ramaria gracilis Gomphaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Ez da jangarria, batez ere haragi gutxi eta mingotsa duelako.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Karpoforoa: Karpoforo osoak 3 eta 6 cm bitarte ditu garaieran eta 2 eta 5 cm bitarte zabaleran, sustrai antzeko oinarriarekin, 1 eta 1,5 bitarteko luzerakoa eta 0,3 eta 0,5 cm bitarteko lodierakoa, rizoformo zuriek luzatuta. Koral itxurako adarkatzeak dikotomikoki banatuta daude, eta gorputz-adarrak behin baino behiagotan banatuta daude, puntan arantza gisa amaitzeko. 1 eta 3 mm-ko lodierako adarrak, okre-horixka argi kolorekoak dira, haragi koloreko eta zurixka koloreko islekin goialderantz, eta ukitzean ez da zikintzen.

Haragia: Elastikoa, zaila, anisaren usain arin batekin eta zapore mikatz samarrekoa.[2]

Etimologia: Ramaria terminoa, latinetik dator "ramus" hitzetik, adar, esan nahi du.

Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Sukaldaritzako baliorik gabea.[3]

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ramaria invalii delakoarekin nahas daiteke, honek hori-okre txigortu kolorea du. Ramaria stricta espeziearekin ere bai, honek anis usaina du eta zurezko substratuetan hazten da batez ere, handiagoa da eta horixka-okre antzeko kolorea du.

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udan eta udazkenean, lurrean, koniferoen basoetan, batzuetan badu hildako egurrarekin zer ikusia, urria, bakarka edo taldean has daiteke.[4]

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ipar Amerika, Panama, Paraguai, Europa, Errusia, Himalaiako eremua, Australia, Zeelanda Berria.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 572 or. ISBN 84-404-0530-8..
  3. (Gaztelaniaz) Ubillos Javier. (2020). Curso de iniciación a la micología, fichas micológicas. Asociacion cultural “Baxauri” Kultur Elkartea Mikologia, Bajauri, Cofradia Vasca de Gastronomia.
  4. (Gaztelaniaz) Morales Pulido Juan, Carmona Perate José Julián. (1981). Sociedad Micologica Extremeña, Medalla de Extremadura 2019.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]