Belarri berde

Wikipedia, Entziklopedia askea
Belarri berdea
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaAgaricales
FamiliaMycenaceae
GeneroaPanellus
Espeziea Panellus serotinus
Kühner, 1950

Belarri berdea (Panellus serotinus) Mycenaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Ez da jangarria. Haragi larrukara samarra du.

Sinonimoak: Pleurotus serotinus, Hohenbuehelia serotina, Panus serotinus

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kapela: 3 eta 8 cm bitarteko diametrokoa, zirkuluerdi formakoa edo giltzurrun itxurakoa, ganbila, ertza oso biribildua, oliba-berde kolorekoa, berde-botila kolorekoa edo berde-okre antzeko kolorekoa, ertz horiarekin. Azal tomentoduna gaztetan, ondoren glabroa, likatsua eguraldi hezearekin.

Orriak: Meheak eta oso estu, dekurrenteak; arbeletxeko kolorekoa, gero marroi-horixka.

Orri dekurrenteak: Hanka ukitzeaz gain, beherantz jarraitzen duten orriak.

Hanka: Ezkatatsua, lodia, alboan, kapelaren ondoan loditua, inkurbatua, horixka kolorekoa.

Haragia: Lodia, zertxobait larrukara.[2]

Etimologia: Serotinus epitetoa latinetik dator, berandu esan nahi duen "serotinus" hitzetik. Berandu garatzen dela.

Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ez da jangarria.[3]

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kapelaren berde-oliba ilun koloreak, orrien tindu arbeletxeko koloreak eta ezkataz estalitako oinak, ia nahastezina bihurtzen dute. Pleurotus ostreatus delakoaren antz pixka bat badu.[4]

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udazkenean, hostozabalen enborretan.[5]

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Europa, Kanada, Ameriketako Estatu Batuak, Errusia, Japonia.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 244 or. ISBN 84-404-0530-8..
  3. (Gaztelaniaz) Palacios Quintano Daniel. (2014). Disfrutando con las setas. Leitzaran, Grafikak S.L. Andoain, Gipuzkoa, 272 or. ISBN 978-84-617-0196-4..
  4. (Gaztelaniaz) Lotina, Roberto. (1985). Mil setas ibericas. Diputacion foral de vizcaya, 355 or. ISBN 84-505-1806-7..
  5. (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 124 or. ISBN 84-282-0865-4..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]