Bjerkandera fumosa
Bjerkandera fumosa | |
---|---|
Sailkapen zientifikoa | |
Erreinua | Fungi |
Klasea | Agaricomycetes |
Ordena | Polyporales |
Familia | Meruliaceae |
Generoa | Bjerkandera |
Espeziea | Bjerkandera fumosa P.Karst., 1879 |
Bjerkandera fumosa Meruliaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Ez da egokia sukalderako.
Sinonimoak: Grifola fumosa, Boletus fumosus, Polyporus fumosus, Leptoporus fumosus. Gloeoporus fumosus, Tyromyces fumosus, Polystictoides fumosus.
Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Basidioma: Erdizirkularra, 3-15 zabal eta 2-10 luze, substratuari atxikia (sesila) erdialdetik, inbrikatua, eremu zirkularrik gabe, belusatua, ertz osoa, errekurbatua, lehorrean uhindua. Gris-laranja zurbil kolorekoa, ertzerantz tonu gris-kafe kolorekoak,
Tutuak: Kolore berekoak, oinarrian kafe kolore iluneko marra batekin.
Poroak: Gris-ke kolorekoak edo arre argiak, handiak (2-4 mm).
Anisaren usainarekin edo desatseginarekin.
Hifak: Kafe kolore ilunekoak, hialianoak, ez-amiloideak, fibulekin bilbe bat osatuz. Basidioma leunak, oblongo-elipsoideak.[2]
Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Interes gastronomikorik gabea.
Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Bjerkandera adusta delakoarekin nahas daiteke, hau ez da hain zabala eta lodia, goialdean eremu zirkularrak ditu eta poro grisaxka txikiak (4-6 mm), eta ugariagoa da.
Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Urte osoan (batez ere uztaila-azaroa). Urria. Saprofitoa (Pinu, haltz, pago …). Usteldura zuria eragiten du. Gainjarritako multzoetan ateratzen da.
Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kanada, Ameriketako Estatu Batuak, Mexiko, Nikaragua, Costa Rica, Puerto Rico, Peru, Argentina, Brasil, Malawi, Uganda, Europa, Errusia, Turkia, Iran, Uzbekistan, Himalaiako eremua, Txina, Japonia, Hego Korea, Australia, Zeelanda Berria.[3]
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Ubillos Javier. (2020). Curso de iniciación a la micología, fichas micológicas. Asociacion cultural “Baxauri” Kultur Elkartea Mikologia, Bajauri, Cofradia Vasca de Gastronomia.
- ↑ Bjerkandera fumosa: GBIF—the Global Biodiversity Information Facility.
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- 1879. urtean deskribatutako onddoak
- Euskal Herriko onddoak
- Bjerkandera
- Kanadako onddoak
- Ameriketako Estatu Batuetako onddoak
- Mexikoko onddoak
- Nikaraguako onddoak
- Costa Ricako onddoak
- Puerto Ricoko onddoak
- Peruko onddoak
- Argentinako onddoak
- Brasilgo onddoak
- Malawiko onddoak
- Ugandako onddoak
- Europako onddoak
- Errusiako onddoak
- Turkiako onddoak
- Irango onddoak
- Uzbekistango onddoak
- Himalaiako eremuaren onddoak
- Txinako onddoak
- Japoniako onddoak
- Hego Koreako onddoak
- Australiako onddoak
- Zeelanda Berriko onddoak