Clitocybula lacerata

Wikipedia, Entziklopedia askea
Clitocybula lacerata
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaAgaricales
FamiliaMarasmiaceae
GeneroaClitocybula
Espeziea Clitocybula lacerata
Métrod, 1952

Clitocybula lacerata Marasmiaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Ez du balio sukalderako.

Sinonimoak: Collybia lacerata, Fayodia lacerata, Baedpora lacerata, Hydropus laceratus.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kapela: 70 mm arteko diametrokoa, hasieran ganbila, gero zabaldua, azkenean pixka bat deprimitua; ertz zuzena, helduaroan pitzatua. Gainazal haritsua, norabide erradialean pitzatua; kolore zurixkakoa, gris-okre antzekoa, gris-argenta kolorekoa.

Orriak: Estu, adnatutik apur bat dekurrenteetara, adarkatuak, zurixkak, gero gris zurbilak.

Orri dekurrenteak: Hanka ukitzeaz gain, beherantz jarraitzen duten orriak.

Hanka: 80 mm arteko garaietakoa eta 10 mm arteko lodierakoa, zilindrikoa, barnehutsa, luzetarako zuntzexka zuri txikiz estalia; grisetik gris-arrexkara kolorekoa helduaroan.

Haragia: Mehea, zurixka, usain belarkara leuna, zaporea ez oso nabarmena.[2]

Etimologia: Collybia antzinako grekotik dator, eta txanpona esan nahi du. Perretxikoaren formagatik Lacerata epitetoa berriz latinetik dator, urratua, esan nahi duen, "lacerata" hitzetik.

Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ez du sukaldaritzarako balio.[3]

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erraz ezagutu daiteke, bere izena eman dion ezaugarriagatik. Ia lakartutako ildaskak nabaritzen dira batez ere kapelan.

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udan eta udazkenean, hostozabalen eta koniferoen zur oso degradatuetan. [4]

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanada, Ameriketako Estatu Batuak, Costa Rica, Kamerun, Europa, Errusia, Himalaiako eremua.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 130 or. ISBN 84-282-0865-4..
  3. (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 263 or. ISBN 84-282-0540-6X (T. 2). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)...
  4. (Gaztelaniaz) Sociedad micológica Barakaldo. Investigación y divulgación de la micologia.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]