Coprinopsis gonophylla
Coprinopsis gonophylla | |
---|---|
Sailkapen zientifikoa | |
Erreinua | Fungi |
Klasea | Agaricomycetes |
Ordena | Agaricales |
Familia | Psathyrellaceae |
Generoa | Coprinopsis |
Espeziea | Coprinopsis gonophylla |
Coprinopsis gonophylla Psathyrellaceae familiako onddo espezie bat da.[1]
Sinonimoa: Coprinus gonophyllus.
Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Basidioma: Hasieran globo-itxura samarrekoa eta heltzean babesten duen errezel zurixka ugariz estalia; errezel hau hautsi egiten da eta kapelaren eta oinaren forma eta kolorea ikusteko aukera ematen du.
Kapela: 1 eta 3 cm bitarteko diametrokoa, hasieran oboide samarreko formarekin, gero zabaldu egiten da ganbilagoa bihurtuz, grisetik gris beltzaxkara doan kolorekoa errezelaren hondar zurixka irregularrekin, ertza ildaskatua.
Orriak: Trinkoak, hasieran zurixkak, gero grisak eta azkenik beltzak eta delikueszenteak.
Hanka: 2 eta 3 cm bitarteko garaierakoa, zilindrikoa, zuria, oinarria erraboildun samarrekoa, gainazal leuna.
Haragia: Urria, usain eta zapore nabarmenik gabea.[2]
Etimologia: Coprinus hitza grezieratik dator, "coprinus" hitzetik, eta simaurrari dagokiona, simaurretan hazten dena, esan nahi du.
Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Ez du interes gastronomikorik.[3]
Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Coprinopsis epichloea espeziea antzekoa da, baina lehen begiratuan askoz txikiagoa da.
Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Ikatz-hondakinetan, bai txondor-plazetan edo suak egin diren lekuetan, bai suak erretako lekuetan.
Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kanada, Ameriketako Estatu Batuak, Kolonbia, Europa, Errusia.[4]
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 270 or. ISBN 84-282-0865-4..
- ↑ (Gaztelaniaz) Velaz Vergara José Ignacio, Suarez Gil Angela. (2009). Banco de setas.
- ↑ Coprinopsis gonophylla: GBIF—the Global Biodiversity Information Facility.