Cortinarius croceocaeruleus

Wikipedia, Entziklopedia askea
Cortinarius croceocaeruleus
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaAgaricales
FamiliaCortinariaceae
GeneroaCortinarius
Espeziea Cortinarius croceocaeruleus
Fr., 1861

Cortinarius croceocaeruleus Cortinariaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Zapore mikatzekoa, ez da gomendatzen jatea.

Sinonimoak: Myxacium croceocaeruleum, Cortinarius iodes, Phlegmacium croceocaeruleum.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kapela: Neurri txikikoa, 1,5 eta 4 cm bitarteko diametrokoa, ganbiletik laura eta zertxobait deprimitua, ertza pixka bat gorago. Kapelaren azala likatsua, zeharrargitsua, leuna, urdin ilun kolorekoa, horixkara koloregabetzen da, fibrila ilunagoekin.

Orriak: Adnatuak, zabal samar, bihurgunetsuak, lamelulekin, ertza zirpildua, krema kolorekoa, isla lila kolorekoekin, eta zahartzean buztin-okre antzeko kolorea hartzen du.

Hanka: 5 eta 8 cm bitarteko garaierakoa, mehea, zilindrikoa (goialdea konikoa), fusiformea (erdia loditua), bihurgunetsua behean, likatsua, zurixka, okre kolorera biratuz, fibrila finekin. Gortina behean, gaztetan zuria, gero desagertu egiten da.

Haragia: Zuria, okre kolorera biratzen du. Usain zehatzezinekoa eta zapore oso mingotsekoa.[2]

Etimologia: Cortinarius hitza, gortinatik dator, gortina eta guzti, errezelaren hondakin bereizgarriak direla eta.

Jangarrirasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Interes gastronomikorik gabea.[3]

Nahasteko arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Cortinarius salor delakoarekin nahas daiteke, hau handiagoa da.[4]

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udan eta udazkenean. Hostogalkorretan (haritza, pagoa), izeietan. Humusean aberatsak diren lurzoruetan.

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanada, Ameriketako Estatu Batuak, Europa.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 204 or. ISBN 84-282-0865-4..
  3. (Gaztelaniaz) Velaz Vergara José Ignacio, Suarez Gil Angela. (2009). Banco de setas.
  4. (Gaztelaniaz) Ubillos Javier. (2020). Curso de iniciación a la micología, fichas micológicas. Asociacion cultural “Baxauri” Kultur Elkartea Mikologia, Bajauri, Cofradia Vasca de Gastronomia..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]