Cortinarius paleaceus
Cortinarius paleaceus | |
---|---|
Sailkapen zientifikoa | |
Erreinua | Fungi |
Klasea | Agaricomycetes |
Ordena | Agaricales |
Familia | Cortinariaceae |
Generoa | Cortinarius |
Espeziea | Cortinarius paleaceus Fr., 1838 |
Cortinarius paleaceus Cortinariaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Toxikoa den susmoa dago.
Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kapela: 2 eta 4 cm bitarteko diametrokoa. Hasieran koniko-kanpai itxurakoa, gero zabaldu egiten da puntadun titi baten inguruan depresio batekin. Higrofanoa, matea, arre kolorekoa eguraldi hezean, arre-grisaxka edo hori-lehoi kolorekoa eguraldi hezean. Ezkata finez guztiz estalita egoten da, tenteak, zeta itxurakoak, zurixkak, ertzean lodiagoak.
Orriak: Ez oso estu, itsatsiak edo koska batez dekurrenteak, hasieran gris edo arre-grisaxka kolorekoak, gero kanela kolorekoak.
Orri dekurrenteak: Hanka ukitzeaz gain, beherantz jarraitzen duten orriak
Hanka: 3 eta 10 cm bitarteko garaierakoa eta 0,4 eta 0,8 cm bitarteko lidierakoa. Oro har, nahiko luzea, flexuosoa, berdina, fistulosoa, marratua, arre-gorrixka, zuriz nabartua, errezelaren ezkata flokonosoengatik. Oinarria tomentu zuri batekin. Eraztun zuri, iheskor eta mintzezko samarrarekin.
Haragia: Mehea. Zopatuta dagoenean marroi ilun kolorekoa eta marroi argi kolorekoa eguraldi lehorrarekin. Geranioaren antzeko usaina du.[2]
Etimologia: Cortinarius hitza, gortinatik dator, gortina eta guzti, errezelaren hondakin bereizgarriak direla eta. Paleaceus epitetoa latinetik dator, lastoa esan nahi duen, "palea" hitzetik. Eguraldi lehorrarekin lasto kolorea izaten duelako.
Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Ez da jangarria.[3]
Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Cortinarius paleiferus delakoarekin nahas daiteke, baina honek tindu moreak izaten ditu orritxoetan.[4]
Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Udaren amaieran eta udazkenean, erretxinadun eta hostozabal basoen leku goroldiotsuetan.[5]
Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kanada, Ameriketako Estatu Batuak, Europa, Errusia, Brasil, Australia.
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 468 or. ISBN 84-404-0530-8..
- ↑ (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, orria, 209 or. ISBN 84-282-0540-X (T. 2). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
- ↑ (Gaztelaniaz) Lotina, Roberto. (1985). Mil setas ibericas. Diputacion foral de vizcaya, 233 or. ISBN 84-505-1806-7..
- ↑ (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 220 or. ISBN 84-282-0865-4..